Elveda Ey Þehr-Ý Ramazan...

Her yýl Ramazan ayýnýn baþlangýcýnda hoþ geldin ey þehr-i Ramazanövgüleriyle karþýlanan ve göz açýp kapayýncaya kadar çabuk geçen, rahmet ve bereket ayý; Ramazanýn son günlerini yaþamaktayýz. Son dönemeç hükmündeki son haftaya gelindiðinde; camilerde, meclislerde okunan naatlar, ilahiler, yerini hüzünlü sözlere býrakarak; elveda ey þehr-i Ramazan þekline dönüþür.

Koca Yunusun; bir beytinde Bildik gelenler geçtiler,gördük konanlar göçtüler dediði gibi her gelenin bir gidiþi, her konanýn bir göçüþü olduðu gibi, her baþlangýcýn da bir sonu vardýr. Ramazan da diðer zamanlar gibi gelmeye-gitmeye, baþlamaya-bitmeye mahkumdur. Önemli olan geldiði ve konduðunda yapýlacaklardýr. Gittikten ve göçtükten sonraki piþmanlýklar bir fayda vermeyecektir.

Ramazan ayýndaki fýrsatlar deðerlendirilemediði taktirde, diðerlerinden farklý bir tehlike söz konusudur. Ramazan ayýnda günahlarýn affý o kadar kolay olacak ki, af nimetinden faydalanýlamadýðý taktirde, Cebrail aleyhisselamýn bedduasýna muhatap olmak vardýr.

Ebu Hureyreden (ra) rivayet edilen bir Hadisi Þerifte de þöyle buyurulmuþtur;
Resul-i Ekrem (sav) minbere çýktý ve:
Amin, Amin, Amin! dedi. Resul-i Ekrem (sav)e:
Ey Allahýn Resulü (sav) Minbere çýktýnýz ve üç kere amin dediniz! (Bunun hikmeti nedir?) dendi. Bunun üzerine O (sav):
Cebrail bana geldi ve: Kim Ramazan ayýna yetiþir, affa uðramaz ve sonunda ateþe girerse, Allah onu uzaklaþtýrsýn!dedi ve bana:
Sen de amin de! dedi, ben de:
Amin! dedim. Sonra:
Kim anne ve babasýna yetiþtiði halde onlara iyilik etmez, sonunda ölür ve ateþe girerse, Allah onu uzaklaþtýrsýn!dedi ve bana:
Sen de amin de! dedi, ben de:
Amin! dedim. Sonra da:
Sen yanýnda anýldýðýn halde sana salavat getirmeyip, ölen sonunda da ateþe giren kimseyi Allah uzak etsin! dedi ve bana da:
Sen de amin de! dedi, ben de:
Amin! dedim. (Ahmed b. Hanbel, Müsned,2/254; Tirmizi, Daavat,No:2539.)

Þimdi yapýlacak þey; Ramazana elveda derken, onun bizden hoþnut gidip gitmediðini muhasebe yaparak,.bizim bu ayýn af nimetinden istifade edip etmediðimizi düþünmemiz; geride kalan son Ramazan günlerini en verimli þekilde deðerlendirmemiz lazýmdýr.

Düz bir mantýkla þöyle düþünelim; yakýnýmýzdan biri hasta olsa,yada bir ameliyat geçirse, planladýðýmýz dünya iþlerini býrakýp, hastamýzýn þifa bulmasý için nasýl baþýnda nöbet tutarsak, gönül dertlerimizin derman bulacaðý; Allahýn af ve merhametine uðramak gibi, bin aydan hayýrlý Kadir gecesine rastlamak gibi, Ramazanýn son günlerini deðerlendirmek için birkaç günümüzü ibadet ve itaat içerisinde geçirmeye gayret etmek akýllýca bir iþ deðil midir? Elveda ey þehr-i Ramazan derken; misafiri hoþnut göndermenin yollarýna bakalým derim vesselam..! Ya Þehr-i Ramazan..!