Çevremizle, varlýklarla olan baðlantýmýz genellikle algýlarýmýzýn çizdiði sýnýr dahilindedir. Her sabah kalktýðýmýzda yataðýmýz, odamýzdaki eþyalar, binamýz, mahallemiz, þehrimiz, ülkemiz ayný yerindedir. Þekillerinde bir deðiþiklik olmamýþtýr. Alýþýk olduðumuz bir sabitlikleri vardýr. Bu sabitlik görüntüsü ile eþyanýn geçmiþte, baþlangýçta yaratýlýp kanunlarýn emrine verildiði bir mekanik iþleyiþin var olduðu yanýlgýsýna düþeriz hep. Algýlarýmýz sýnýrlýdýr, çünkü. Algýlarýmýzýn sýnýrlarý geniþledikçe, iç alemimizde anlamlarý da deðiþir. Mikroskop, cansýz gördüðümüz duvar üzerinde binlerce canlýnýn varlýðýný ortaya çýkardý. Teleskop, merkezde olduðu zannedilen Dünyanýn, milyarlarca yýldýz, gezegen ve galaksi ortasýnda küçücük kalan; kendi etrafýnda ve güneþ etrafýnda dönen ve Vega burcuna doðru hareket halinde olan Samanyolu Galaksisi içinde bir gezegencik olduðunu açýða çýkardý; aslýnda bu, eþyanýn sabitliðine vurulan ilk darbe idi. En sabit zannettiðimiz taþlar bile dünya ile birlikte spiral, eliptik, helezonik gibi çok girift bir hareket halinde idiler. Ancak hareketleri biz de yaptýðýmýz için çevremizi sabit algýlýyorduk. Hareketli dediðimiz varlýklar ise bütün bu karmaþýk hareketlilik içinde bize nispeten farklý hareketleri olduðu için öyle algýlanýyordu.

Bu durum "izafiyet" kavramýný ruh alemimize taþýdý. Sabitlikler ve hareketlilikler izafiydi, bize nispeten belirlenen ifadelerdi. Bu kadar girift hareketleri olan gezegen içinde, mutlak anlamda sabit hiçbir þey yoktu. Quantum fiziði ile de "küçük yapý taþlarý bir araya gelerek bütünü teþkil eder" anlayýþý yýkýldý. Yapýnýn taþlarýný bulmak için yapýlan kazýlarda, her taþ bir yapý olarak karþýmýza çýktý. Belirsizlik, kaos, ayný anda farklý halleri bir arada gösterebilme, gözlemciye göre þekillenen gerçek gibi kavramlarýn þekillendirdiði bir yapý taþý alemi, taþ ve yapý iliþkisini de alt-üst etti. Bu yeni bakýþla kainatý, varlýðýmýzý, hayatý algýlayýþýmýz çok deðiþti. Artýk, indeterminizm, determinizmin yerini almaya baþladý. Sebep-sonuç iliþkisi içinde algýlanan elmanýn aðaca nispeti, düþen cismin çekim kuvvetine hamli, kuvvetlerin eþyayý çekip çevirdiði kainat anlayýþý, bu özelliklerinden çok farklý algýlanýyordu. Yeni kainat anlayýþýnda Kur'an ve onun terimleri, Risale-i Nur'un asra bakan Kur'an açýklamalarý daha net anlaþýlmaya baþlandý. Evet, yeni bakýþla gözlediðimiz kainat, zamanýn idrakinden aciz olduðumuz çok küçük dilimlerinde, her an ve sürekli olarak varlýða çýkan ve bir sonraki bir önceki ile uyumlu ve onun devamý olduðu izlenimi veren tablolara dönüþmüþtü.

Kitab-ý Mübin, bu yeni anlayýþ ile bakýldýðýnda, hadsiz ihtimaller ortasýnda tereddüt halindeki zerrelerin; "hem var, hem yok," "hem dalga, hem tanecik" olduklarý, belirsizlik ve kaos olarak algýladýðýmýz imkânlar dairesinden muhteþem bir kudret ile þuur sahibi gözlemciler ve en ince ayrýntýlara nüfuz eden Gözlemci'nin nazarýna sunulduðu anda, iþleyen kurallardýr. Quantum mekanikçilerinin "dalga iþlevinin çöküþü" olarak adlandýrdýklarý, akýllara durgunluk veren ve her saniyede milyarlarca kez tekrar eden yeni bir tablo oluþum anýnýn kitabýdýr. Her bir anda yeniden yazýlan sayfanýn þekillenmesinde kudret kaleminin iþleyiþi, yeni tabloda fýrçanýn ahenkle hareketidir. Zaman durdurularak bakýlsa, imkândan vücuba bu muhteþem anda Ýmam-ý Mübin'in kurallarý ve o anda þuur ve ihtiyar sahipleri adedince meyiller, cüzi ihtiyarlar bir arada ele alýndýktan sonra yeni bir tablo þekillenecek, Kudret Kalemi yeni sayfayý yazacaktýr. Bu yazýþýn kurallarý, bu sayfadaki kalemin cýzýrtýlarý, fýrça darbeleri alemimize Kitab-ý Mübin manasý ile ulaþacaktýr.