* En iyi haslet dindar olmaktýr. Bu haslet iki olursa, dindarlýk ve mal sahibi olmak. Üç olursa, dindarlýk, mal ve haya. Dört olursa, dindarlýk, mal, haya ve güzel ahlak. Beþ olursa, dindarlýk, mal, haya, güzel ahlak ve cömertliktir.

* Allahü teâlâ sýrrýný eminine verir. Bilen söylemez, söyleyen bilmez.
* Ahmaklýk, hatada ýsrar etmektir.

* Allahü teâlâ bize rahmeti ile, ihsaný ile muamele etsin, adaletiyle muamele ederse, yanarýz.

* Ýhlaslý insan, en iyi halinde de, en zayýf halinde de tavrý deðiþmeyendir. Allah için sevinmek, Allah için üzülmek lazým.

* Dua etmekle beraber sebeplere yapýþýp çalýþmak lazýmdýr. Sebeplere yapýþmadan dua etmek silahsýz harbe gitmek gibidir. Sebeplere yapýþacaðýz ancak sebeplerden de bilmeyeceðiz. Yaratan Allahü teâlâdýr.

* Allahü teâlâ, herþeyi bir sebep altýnda yaratmaktadýr. Bu sebeplere, iþ yapabilecek tesir, kuvvet vermiþtir. Bu kuvvetlere, tabiat kuvvetleri, fizik, kimya ve biyoloji kanunlarý diyoruz. Bir iþ yapmamýz, bir þeyi elde etmemiz için, bu iþin sebeplerine yapýþmamýz lazýmdýr. Mesela buðday hasýl olmasý için, tarlayý sürmek, ekmek, ekini biçmek lazýmdýr. Ýnsanlarýn bütün hareketleri, iþleri, Allahü teâlânýn bu âdeti içinde meydana gelmektedir. Ancak, Allahü teâlâ sevdiði insanlara iyilik, ikram olmak için ve azýlý düþmanlarýný aldatmak için bunlara, âdetini bozarak sebepsiz þeyler de yaratýr.

* Gerçek keramet, kerametin gizlenmesidir. Bunun dýþýnda görünenler, velinin irade ve ihtiyarý ile deðildir. Ýlahi hikmet öyle gerektiriyor demektir.

* Her þey geçicidir. Ancak Allahü teâlâ bâkidir. Geçici þeylere gönül baðlamak aptallýktýr. Sen de geçeceksin sevdiklerin de geçecek. Kalýcý bir þeye gönül baðlamak lazým. O da Allahü teâlâdýr, Allah sevgisidir.

* Sözün hayýrlýsý kýsa ve yol gösterici olanýdýr.
* Kâfirlere muhabbet imaný giderir.
* Âlim, dinini doðru bilene denir. Medrese [üniversite] bitirene denmez.

* Nefsin azgýnlýðý doðrudan doðruya dinedir. Onun için en büyük riyazet, dinimize uymaktýr. Haramlarla kandýramýyorsa, nafilelerle uðraþtýrýr ki farzý iþlemesin diye. Ýnsan nefsini tanýrsa Allah’ý tanýr, nefsten kurtulmadýkça, insan kendini emniyette hissedemez. En büyük mücadele nefsle olmalý. Bu iþ, Allah’ýn dinine sarýlmak yoludur.

* Allah için olan iþte sevgi vardýr. Dünya için olan iþte sevgi yoktur. Dünyanýn tabiatýnda sevgi yoktur.

* Dünya, nefsin ve þeytanýn tuzaðýdýr. Varlýkta imtihan, darlýktan daha zordur. Çünkü darlýkta hep Allah diyorsun, varlýkta aklýna gelince söylüyorsun. Bu çok tehlikeli.

* Cennete gitmek için bütün yollar, bütün kapýlar açýk. Cehennem için de öyle. Siz Cennete götüreni tercih edin. Sizin için hayýrlý olan budur. Asýrlardýr ayný þeyler söyleniyor, adeta size sizin için yalvarýlýyor. Biraz da siz kendinize acýyýn.