TÜRKLER ÝN BAYRAMI:NEVRUZ

Eski Türkler le Ýranlýlar ýn yýl-baþý kabul ettikleri gün ,Farsça bir kelime olan Nevruz terimiyle ifade olunmaktadýr. Ancak kelime anlamý bakýmýndan yeni gün demektir. Araplar a Ýranlýlar dan geçen bu adet, baþta Oniki Hayvanlý Türk Takvimi nde görüldüðü üzere Türkler de çok eskiden beri bilinmekte ve bugün törenlerle kutlanmaktadýr.



Türkler de çok eskiden beri baharýn geliþi ,tabiatýn canlanýþý ,destanlarda masallarda ,türkülerde þiirlerde, aþýklarýn kopuzlarýnda terennüm edilir ve bahardan coþkunlukla söz edilirdi. Baharýn geliþi ; sularýn çoðalmasý, dünyanýn nefesinin ýsýnmasý yani havalarýn ýsýnmasý ,türlü çiçeklerin açýlmasý,yeryüzüne yemyeþil bir ipek kumaþýn serilmesi ,hayvanlarýn çoðalmasý olarak yorumlanmaktadýr.



Türkler de yýlbaþý gününü baharýn baþlangýcýnda aramak lazým gelir. Ýlkbaharýn baþlangýcý Mart ayýdýr. Oniki Hayvanlý Türk Takvimi nde yýlbaþý 21 Mart yani Nevruz dur. Türkler bu güne yengi-gün demektedirler. Yani Ergenekon dan çýktýklarý gün.



Ergenekon Destaný na göre düþmanlarý Türkleri bir hile ile yenerler ve çoðunluðu öldürülür yada tutsak düþer. Kurtulanlar kimsenin bilmediði daðlýk ,verimli bir yer olan Ergenekon a gelirler. Zamanla nüfuslarý çoðalýnca buradan çýkmak istediklerinde etrafýn demir daðlarla çevrili olduðu görülür. Bunun için büyük ateþler yakýp daðlarý eritirler ve tekrar eski yurtlarýna dönerler. Ýþte Türk Kültürüne göre Nevruz ,takvim baþlangýcý olan Ergenekon dan çýkýþ günüdür. Bu günün anýsýna Türk hakanlarý bahar bayramýnda örs üzerinde kýzdýrýlmýþ demir döverlerdi. Bu adet Türkler deki demirciliðin milli sanat olmasý ve demir kültü ile açýklanabilir.



Nevruz ,Türkler in tabiatýn diriliþini alkýþladýðý ,yýl esaslý zaman deðiþiminin baþlangýcý saydýðý ,deðiþmeler için Tanrýya þükrünü ifade ettiði özel bir törendir. Bu kutlama sarý,kýrmýzý ,yeþilin yanyana gelmesiyle oluþan sembolleþme ile tamamlanýr gibidir.



Sarý,kýrmýzý ve yeþili bir inanýþ ve varlýk dünyasýný yorumlayýþ sonucunda yeþili; dirilik, tazelik gençlik,sarýyý;merkez, hükümranlýk ,kýrmýzýyý;Tanrý, koruyucu ruh ,ocak (ev),dirlik ,baðýmsýzlýk ,hürriyet anlamlarýnýn sembolü halinde yorumlayan sadece Türk kökenli halkalardýr.



Nevruz geleneði Osmanlýlar da daha da geliþerek devam etmiþ halk arasýnda olduðu kadar saray an anelerinde de yer almýþtýr. Ancak sonraki dönemlerde Nevruz amacýndan daha deðiþik þekillerde kutlanmaya baþladýðý için yasaklanmýþtýr. Nevruz,bu gün ,özellikle S. S. C. B nin yýkýlmasýndan sonra kurulan Türk Devletlerini birleþtirici en önemli kültür unsuru olarak büyük coþku ile bütün Türk Dünyasý nda kutlanmaktadýr.



Milli Kültürü yozlaþtýrmak ,yok etmek ,milli kültür unsurlarý üzerinde þüphe yaratmak , milli tarih konularýnda spekülatif yayýnlarda bulunmak bugün Türklük düþmanlarýnýn en çok takip ettikleri metod bulunmaktadýr. Kaleleri içerden ele geçirmek yani ülkeleri parçala ,böl, sonra yok et prensibi emperyalist politikalarýn hedef seçtikleri ülkelere karþý uyguladýklarý genel bir stratejidir. Bu strateji içinde milli kültür düþmanlýðý , milli kültürün dejenere edilmesi ,milli kültür deðerleri üzerinde baþka sahipler aranmasý en geçerli bir silah olarak kabul edilmektedir. Özellikle yurt dýþýnda Türkiye ve Türklük aleyhine faaliyet gösteren Marksist-Leninist ve bölücü unsurlar sun i bir topluma mal edilmeye çalýþýlan Ergenekon/ Nevruz Bayramý ný Türk kültürü bünyesinden koparmak istemekte ve bu konuda gayret göstermektedirler. Bu durumda bizlere düþen görev tarihimizi ve kültürümüzü daha iyi öðrenip sahiplenmektir.



Atatürk ün tarih öðrenmenin önemi üzerine söylemiþ olduðu þu söz yukarýda izah etmeye çalýþtýðýmýz konunun önemini daha iyi açýklamaktadýr.



TÜRK ÇOCUÐU ECDADINI TANIDIKÇA DAHA BÜYÜK ÝÞLER YAPMAK ÝÇÝN KENDÝNDE KUVVET BULACAKTIR