Aylarýn on ikincisi ve hürmetli aylar (eþhürü'l-hurum)'ýn ikincisi.

Kaynaklardan anlaþýldýðýna göre içinde Kurban bayramýnýn da bulunduðu Zülhicce ayý, mübarek aylarýn en mühimleri arasýnda yer almaktadýr. Ashabtan ibn Abbas (r.a), Peygamber (s.a.s)'den bu ayla ilgili þu hadisi nakletmektedir: Peygamber (s.a.s); "Zülhicce'nin ilk on gününde yapýlan ibadetler diðer aylarda yapýlan iyi amellerden, Allah nezdinde daha makbuldür" buyurunca orada bulunanlar; "Ya Rasûlüllah! Allah yolunda yapýlan cihad da Zülhicce'de yapýlan ibadetten daha sevgili midir?" dediler. Peygamber (s.a.s) "Evet, cihad da. Yalnýz, malýný, canýný tehlikeye koyarak cihada çýkýp da dönmeyen (þehid olan) kimsenin cihadý bundan daha efdaldir" buyurdu (Tecrid, III, 188).

Zilhicce'nin sekizinci gününe "terviye günü" dokuzuncusuna "Arefe günü"; Kurban bayramý gününe (onuncu güne) "nahr günü", ondan sonraki üç güne de "teþrik günleri" denilmiþtir.

"Arefe günü" burada, Kurban bayramýndan bir önceki gün anlamýnda deðil, Arafat'ta vakfe gününü simgeleyen þer'î bir isimdir.

Hacc sûresinin 28. âyetinde geçen Eyyâm-r ma'lûmât: Belirli günler" ile Bakara sûresinin 203. âyetinde geçen "Eyyâm-ý ma'dudat: Sayýlý günler" Ýbn Abbas (r.a) tarafýndan "Zülhicce'nin ilk on günü ve teþrik günleri" diye tefsir edilmiþtir. Eyyâmý ma'lûmat'ýn terviye ve arefe günü, eyyâm-ý ma'dûdat'ýn da teþrik günleri olduðuna dair rivayet de vardýr. Bu rivayete göre "Yevm-i nahir" (kurban bayramýnýn birinci günü teþrik günleri arasýnda sayýlmýþ olur. Bir baþka rivayete göre belirli günler, kurban bayramýnýn ilk üç günü, sayýlý günler de teþrik günlerinin üçüdür ki, toplamý dört gün eder. Buna göre bu dört günü, ortada kalan ikisi hem belirli, hem de sayýlý günlere girer.

Bu günler için meþru kýlýnmýþ bir ibadet vardýr ki, buna "teþrik tekbirleri" denilmektedir. "Allâhü ekber Allâhü ekber lâ ilâhe illallâhü vellâhü ekber Allâhü ekber velillâhi'l-hamd" þeklindeki tekbirleri arefe günü sabah namazýndan dördüncü bayram günü ikindi namazýna kadar 23 vakit namazýn farzlarý peþinden söylemek gerekir.

Abdullah b. Ömer ve Ebû Hüreyre Hazretleri gibi ashâbýn âlimlerinden olan zevatýn bu tekbirleri Zülhicce'nin ilk on gününde de söylediklerine, hatta o günlerde çarþýya çýkýp yüksek sesle tekbir getirdiklerine dair rivayetler vardýr (Tecrîd III, 190).

Zülhicce'nin ilk yarýsýndaki günler, yüce Allah katýnda deðerli günler arasýndadýr Hatta "Cuma haftanýn; Zülhicce'nin ilk onu ise yýlýn mübarek günleridir" denilmiþtir. Buna göre Zülhicce'nin ilk onuna tesadüf eden Cuma, her iki fazileti de toplayacaðý için yýlýn en mübarek günlerinden biri sayýlmýþtýr.

Hz. Peygamber ve ashâb-ý kiram pek çok fazîletin bir arada toplandýðý Zülhicce'nin ilk yarýsýný zikr, tesbîhât, ibâdet ve tefekkür ile geçirirler, yoksullara yardým ederlerdi. Dolayýsýyle onlarý örnek alarak müslümanlarýn o günlerde ibadetlerine dikkat etmeleri, dualarýný artýrmalarý, hayýr ve hasenâtý daha çok yapmalarý, kendilerini nefs muhâsebesine tabi tutarak hatalarýna tevbe etmeleri uygun olur.

Þunu da hatýrlamak gerekir ki, bilhassa Zülhicce'nin ilk yarýsý içinde hacc ve kurban ibadeti vardýr. Bugünlerde milyonlarca hacý telbiye getirmekte, Kâ'be'yi tavaf etmekte, tüm müslümanlar için dua etmektedirler. Malî durumu uygun olan yüz milyonlarý aþan müslümanlar kurbanlarýný kesmektedirler. Ýþte tarihte Hz. Ýbrahim ve Ýsmail'in ilâhi bir imtihana uðratýp Cenâb-ý Hakk'a teslimiyette muvaffak olmalarý ve koç ihsan edilmesi de bu günlerde olmuþtur.