Mevlidi þerif bilindiði gibi Hz.Muhammed Mustafa (s.a.v)) efendimize hürmeten yazýlmýþ bir noktada peygamberimizi bize en güzel yönleriyle tanýtmaya çalýþan bir þiirdir. Süleyman Çelebiye kadar bir çok mevlid eserleri yazýlmýþtýr. Fakat hiç biri onunki kadar meþhur olmamýþtýr.

Mevlid merasimi ilk defa Gulatý Þianýn hakim olduðu Fatýmý devletinde görülmüþtür. Fatýmiler Resuli Ekremin doðum gecesi dýþýnda Hz.Ali'nin ve ehli Beytin doðum günlerinde de merasim yapmayý ihdar edinmiþlerdir.

Ehl-i Sünnetin müçtehid imamlarý mevlidin bidat olduðu hususunda fikir birliðindedirler. Ibni Abidin, mevlit, müzik ve eðlenceden baþka bir þey deðildir diyor.

Mevlid, ölülerin arkasýndan bir ibadet maksadýyla veya onu kurtarýcý bir reçete olarak sunulmaktadýr. Bir kere mevlid ne Kur'anda, ne de sünnettte mevcuttur. Peygamberimizden yýllarca sonra yazýlmýþ bir eserdir. Peygamberimizi methetmek gayesiyle yazýlmýþtýr. Kiþi elbette mevlit okutabilir, okuyabilir. Ancak kiþi bunu bir din olarak görmemelidir.

Günümüzde mevlidin nasýl okutulduðu veya niçin okutulduðu ortadadýr. Tek gaye vardýr. o da mevlit okutmakla geþmiþ ölülerin ruhlarýný yad etmek onlarý kabir azabýndan kurtarabilmek onlara karþý görevlerini yerine getirdiklerini zannetmek. Halbu ki iþte burada doðru düþünmemiz lazým.

Bu konuda,

Ýmam Þerani, "Son zamanlarda zuhur eden büyük bidatlardan biri de, ibadet diye üzerine düþtükleri mevlit cemiyetleridir."
Ibni Abiidn,"Ölüleri hayýrla yad etmek vaciptir. Ama onlarýn arkasýndan 7, 40 ve 52. geceler bidattýr. Muayyen gün ve gecelerde evlerde mevlit okutmak o mümin ölüye iþkence etmek hükmündedir.
Sonuç olarak, mevlid, Peygamber Efendimiz'in halini ve kemalini dile getiren bir manzume olarak, orada Kur'an-ý Kerim okunmaya ve salevat-ý þerife getirmeye vesile olabilmektedir. Ama mevlidi bir ibadet gibi yapmak hoþ bir þey deðildir. Hele bugünkü okunuþ þekliyle mevlid, kazanç vesilesi ve meslek haline getirilmiþ ve pazarlýkla okunur olmuþtur. Ömründe bir defacýk olsun namaz kýlmamýþ, islam diniyle uzaktan yuakýndan ilgisi bulunmayan bir insana bile mevlut okutulmakta ve bu manzumeyi okuyacak olanlar, çok kere, bu teklife razý olmaktadýrlar. Allah bize basiret versin. biz uyansak, mesele kökünden hal olacaktýr. Sarmaþýk, sýrýk bulmazsa boy gösteremez. Ýslam'a aykýrý olan davranýþlara sýrýklýk yapmamalý ki bu gibi iþler boy vermesin.

Kaynak:
1) Bana Hurafeleri Deðil Dinimi Öðret, Bekir Korkmaz
2) Günümüz Meselelerine Açýklamalý Fetvalar, Mehmed Emre, Eskiþehir, Balýkersir-Bilecik Eski Müftüsü

--------------------------------------------------------------------------------
Ýmansýz Ölenler Ýçin Mevlit Okutulabilinir mi, Dua Edilir mi?

--------------------------------------------------------------------------------


Münafýklarýn reisi Abdullah b. Übeyy, ölüm hastalýðýna yakalandýðý zaman çok ihlaslý bir müslüman olan oðlu Abdullah, Resûlullah (S.A.V.) Efendimize gelerek babasý için istiðfar etmesini istedi. Abdullah halis bir müslüman olduðu için Resûlullah (S.A.V.) Efendimiz O’nun hatýrýný kýrmadý ve babasýnýn affý için ALLAH’a dua etti. Bunun üzerine þu âyet-i kerime nâzil oldu:


“Sen, onlar için ister baðýþlanma dile, istersen dileme. Onlar için yetmiþ kere baðýþlanma dilesen de, Allah onlarý kesinlikle baðýþlamaz. Bu, gerçekten onlarýn Allah'a ve elçisine (karþý nankörlük etmeleri dolayýsýyladýr. Allah fasýklar topluluðuna hidayet vermez.” (Tevbe,80)

Âyet-i kerimeden açýkça anlaþýlan husus: ALLAH ve Resûlünü inkâr eden kimselerin affedilme þanslarýný tamamen yitirmiþ olduklarýdýr.



Abdullah b.Übey b.Selül öldüðü zaman oðlu Abdullah, Resûlullah (S.A.V.) efendimizin huzuru âlîlerine çýkýp, mübârek gömleklerini babasýna kefen olarak vermesini taleb etti. Resûlullah (S.A.V.) efendimiz talebi kabul edip verdi. Bunun üzerine, babasýnýn cenaze namazýný kýldýrývermesini taleb etti. Resûlullah (S.A.V.) efendimiz bu talebi de kabul etti ve namaz kýldýrmak üzere kalktý. Ancak, Hz. Ömer (R.A.) kalkarak Resûlullah (S.A.V.) efendimizin elbisesinden tuttu ve:
- Ey ALLAH’ýn Resûlü! Rabbin seni, ona namaz kýlmaktan men etmiþken, sen nasýl ona namaz kýlarsýn?” diye müdahale etti.


Resûlullah (S.A.V.) efendimiz:

“ALLAH beni muhayyer býrakmýþtýr, zira: Onlarýn ister baðýþlanmasýný dile, ister dileme, birdir. Onlara yetmiþ defa baðýþlanma dilesen de ALLAH onlarý baðýþlamayacaktýr, buyurmaktadýr. Ben yetmiþden de fazla baðýþlama talebinde bulunacaðým,” buyurdu.



Hz. Ömer (R.A.):

- Ama, o münafýktýr! dedi. Resûlullah (S.A.V.) efendimiz buna raðmen onun ardýndan namaz kýldý.


Cenâb-ý Hakk buyurdu:

"Onlardan ölen birinin namazýný hiçbir zaman kýlma, mezarý baþýnda durma. Çünkü onlar, Allah'a ve elçisine (karþý inkara saptýlar ve fasýk kimseler olarak öldüler." (Tevbe,84)


Hz. Ömer (R.A.) der ki:

- Sonra o gün Resûlullah (S.A.V.) efendimize karþý gösterdiðim cür’ete hayret ettim. ALLAH ve Resûlü daha iyi bilirler. (1)


Yedi, yetmiþ ve yediyüz gibi sayýlar mutlak olarak bir þeyin çok çok yapýlmasý için kullanýlýr. Böyle olmakla beraber sayýlarýn herbiri, esas itibariyle daha yukarýsýnýn hükmüne aykýrý bir sýnýrý belirler. Bundan dolayý Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bunu dikkate alarak "Demek ki, Allah Teâlâ izin verdi ben de yetmiþten daha fazla istiðfar ederim." demiþtir. (2)


Ya'nî,
Ey benim Resûlüm! Düâ etme ki, eðer düâ etsen, icâbet etmesem, senin þânýna noksanlýk olur. Eðer icâbet etsem benim hikmetime lâyýk olmaz. (3)




Zaten bu ayet-i kerime nazil olduktan sonra Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimiz ölen ve cenazesini kýldýrmakta olduðu her kiþi hakkýnda sorarmýþ. Bu kimdi neyin nesiydi diye sorarmýþ ve eðer müslüman olmadýðýný bilirse ölünüze istediðiniz muameleyi yapýn ve defn edin der, cenazeyi, kýldýrmazmýþ.


Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimiz vefatýna yakýn Medine’deki münafýklarýn isim listesini Huzeyfe (R.A.)ya bildirmiþ. Bu çok ince bir siyaset aslýnda, Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimizin ince bir siyaseti, diðerlerine bildirmiyor. Mesela Hz. Ebu Bekir (R.A.)’e, Hz. Ömer (R.A.)’e, Hz. Ali (R.A.)’ye, Hz.Osman (R.A.)’a diðer sahabeye bildirmiyor. Huzeyfe (R.A.)’ye bildiriyor. Huzeyfe (R.A.) deðerli bir sahabe, öbürleri de deðerli sahabe fakat ne hikmete binaendir bilmiyoruz, Huzeyfe (R.A.)’ye bildiriyor O da kimseye bildirmiyor. Fakat efendimizin O’na bildirmesinin þu faydasý var. O, Hz. Ömer (R.A.) veya Hz. Ebu Bekir (R.A.) veya Hz. Osman (R.A.) veya Hz. Ali (R.A.) onlardan birini vali, kaymakam olarak tayin edebilir. O zaman Huzeyfe (R.A.) müdahale ediyor. Bunu tayin etme diyor. Bu kadar. Hz. Ömer (R.A.) bakarmýþ, bir adam ölmüþse cenazesi getirilmiþse Huzeyfe (R.A.) o cenazeye katýlmýyorsa Hz. Ömer (R.A.) de cenazesini kýldýrmýyormuþ. Öyle bir durum varmýþ. Peki niye ilan edilmiyor.

Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimiz bunu ilan etseydi ya, ilan etmenin zararý vardýr. Çünkü herkesin bilmesi zaruri deðil o insanlarýn hiç bilmemesinde fayda var. Bilen birinin olmasý ve onlarýn þerrinden korunulmasý gerekir. Onu da Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimiz saðlýðýnda, ondan sonra Huzeyfe (R.A.) onlarýn þerrinden devleti korumuþ.


Görülüyorki, imansýz olarak ölenler için dinî bir vecibe ifa etme cihetine gidilmemesi emrolunmaktadýr.


Ne Kur'an... Ne Dua... Ne Mevlid...



--------------------------------------------------------------------------------
Kaynaklar:
1) Buhâri, Tefsir, Berâe: 160-161, No:4393-4395, 4/1715-1716; Müslim, Fedâilu’s-Sahâbe: 25, No: 2400, Sýfâtu’l-Münâfýkîn: 3, No: 2744; Tirmizî, Tefsir, No: 3096.; Nesâî, Cenâiz: 69, 4/68
2) Elmalý Tefsiri, Tevbe Suresi, 80.Ayet
3) Menakýb-ý Çihar Yar-i Güzin, Seyyid Eyyûb bin Sýddîk
4) Gayr-i Müslim için Yâsin veya mevlit okutulmaz, Mehmet Talü, Milli Gazete,
5) Allah’ý ve Resûlünü inkar eden adamlarýn namazý kýlýnmaz, Mehmet Talü, Milli Gazete, 11.02.2007
--------------------------------------------------------------------------------





Mehmet Talü