Evlilikte Yillar


BÝR BAHAR DAÐINA gidip tek tek toplamaya baþlar çiçekleri seher vaktinde bir gönül. Elinden gelse, baharýn tüm çiçeklerini sevgi maveralarýnýn ördüðü çelenge dönüþtürüp o gün evine döndüðünde sunacaktýr ona.

Bir kelime yaðmuruna gidip her bir yaðmur tanesine varýp, meleklerle omuz omuza verip en güzel rahmet demetini akþam üzeri eve vardýðýnda sunacaktýr ona.

Yýldýzlara uçup, onlarý ömür zincirine ipek ellerle dizerek bir kolye yapýp...

En derin okyanuslarýn en derin diplerinden topladýðý incileri engin ipliklerle birbirine ekleyip bir taç yaparak...

Aný külliyatýný baþtan sona okuyacak, gök gürültülü fýrtýnalarý, þimþekli sayfalarý, sýkýntýlý yapraklarý tâ ebedlere uçurup öbürlerini devþirecek, güzel olanlarýný kar tazeliðinde, hiç ama hiç eritmeden bir rüya sýcaklýðýnda götürecek ona.

Geleceðe dair huzurlar inþa edecek, güvenli beldeler çýkaracak Yusuf kuyularýndan. Destansý kervanlarla uzak yolculuklara çýkacak onunla, gümüþ kanatlý atlarýn kervansaraylarýna turlar düzenleyecek.

Hayatýn uçurum yollarýnda el ele yürüdüðü, bir soðuk algýnlýðý veya daha sonrasýný yaþadýðý seslerde bir an duracak. O, bize kâfidir muþtusunun kanatlarýyla zindanlarý saraylara çevirecek, hüzün süzülen gözlerine kol kanat gerecek, yýldýzýn parladýðý zamanlardan kesitler aktaracak.

Birbirinden ayrý kalan iki gönül için ne kadar þiir yazýlsa yeridir. Öbür gönül, bir daðýn baþýndaki bir gül kadar mahzundur. Aþýlmaz daðlar vardýr arada. Üþüyüp durur burada yaðmurevlerin kayalýklarý arasýnda.

Yamandýr ayrýlýk, gurbetin divanýdýr, vurulmuþlarýn alýnterindeki þerhtir. Bir sürgünlüðün limaný, sille yemiþ bir yaþantýnýn ýslak gözlü iklimidir.

Bir sinema þeridi gibi yýllar. Ýki insanýn ayný çatý altýnda baþlayan nasip serüveni.

Yaþamak, her yýl, bir sokaðýn baþýna geri dönmektir yeniden. Saraylar kurulur iki gönlün içerisinde.

Kuruyan yapraklar yeþillenir yýllarýn baharýnda.

Gönüllerden paha biçilmez armaðanlar toplanýr. Bir gönül, elinden gelse, neler neler almaz sevdiðine!..

Kurutulmuþ güller kalp defterinin sayfalarý arasýndan bir bir çýkarýlýr. Daha neler yoktur bu sayfalarýn arasýnda? Yaðmur renkli serencamlar, ceylan bakýþlý kýrkikindiler, mavi gözlere çok yakýþan giysiler, dokunaklý ayrýlýþlar, bir bebeðin sesindeki seller, hayatýn kýsa, çok kýsa olduðunu duyumsatan özleyiþler, daðlar gibi aðrýlar, küheylan gibi haberler, kelimelerin içindeki sýcak heceler...

Ýki gönül, bir daha bakarlar ufka beraberce. Cennetin bir beldesine takýlýr gözleri. O huzur beldesinde el ele tutuþmuþ iki gülümsemenin arkadaþlýðý, uzun bir sohbete dalmýþtýr.