Biz unuttuk
Merhamet rahmet olup yaðmýyor avuçlarýmýza
Þükür çiçek açmýyor seccademizde
Cesaret dillenmiyor yüreklerimizde
Sabrýmýz Yakup’çasýna bilenmiyor
Þimdi perme periþanýz gözlerimiz ýslak
Bombalar yaðýyor üzerimize
Gül mevsimine inat
Yüreklerimiz bir çöl kadar kurak


Bizi affeder misin?
Kokun çok uzaklardan bizi çaðýrýr
Sahte medeniyetler taþ duvarlar örmüþ aramýza
“Güllere vurgunum, güllere sevdalý” diyen ezgi tadýnca
Gül koklamak usulünü unutsa da ruhumuz
Gül yüzünün hatýrýna senden af diliyoruz.
Kurak iklimlerimizi kuþanýp senin iklimine sýðýnýyoruz
Ve...Acýlar üþüþmüþken yüreðimize
Üstümüzde kara bulutlar
Ne olur ey Rasul, yað üzerimize.


Bizi affeder misin?
Dokun ne olur yüreðine zamanýn
Her yaný güller sarsýn, gece aðarsýn
Çaðlasýn yüreðimiz þefkatinden nurundan
Yenik kentler üstüne taze gelmiþ baharsýn.
Kavl ü kararýmýz üzre
Gel ümmetim der misin?
Bizim unutmuþluðumuzu unutup
Bizi affeder misin?
Bu firaktan
Bu gönül biçare, bu gönül yaslý
Yerle gök arasý gel-gitlerdeyiz
Yýldýzý alýnmýþ geceler gibi,
Iþýk deðmemiþ yüreklerin karasýný
Aklamamýþ günlerdeyiz.
Çaðýr bizi uzaktan bir ikindi vaktinde
Asrýn karanlýðýna inat
Akla karalarýmýzý.
Gözlerimiz görmüyor gönüllerimiz paslý
Saðalt yaralarýmýzý


Bu gönül Beytullah, bu gönül yüce
Lâkin unuttuk deðerlerimizi
Dolaþmýyor aramýzda Rahmanýn kutlu sesi
Hayli zaman oldu, dargýndýr bize
Zindan olmuþ kelimeler ülkesi can vermez söze
Ey sevgili, adý güzel kendi güzel Muhammet,
Heybesi boþ, ruhu sarhoþ ümmetini
Bundan böyle sever misin?
Sensizlikten kavrulmuþ topraðýmýz, ruhumuz
Bizi affeder misin?
Soyunduk tüm güzel elbiselerimizi.
Ötelerin ötesine uzanamadý ellerimiz.
Yollar birer tuzak..
Günler geceler zamanýn tespihine
Usulca dizilirken
Aydýnlýk bize uzak..
Pusulalar doðruyu göstermiyor artýk
Baðlamýþlar güçsüzün ellerini
Adalet her yerde yasak
Ýþte o kavl ü kararýmýz üzre..
Gel ümmetim der misin,
O zaman olduðu gibi
Bizi yine sever misin?
Bizi affeder misin?
Mürsel GÜNDOÐDU