| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Home
Anasayfa
F o r u m
E-Kart
RAVDA Çocuk
Linkler
Ziyaretçi Defteri
Rehberlik Hizmetleri
Tavsiye Et
 
Sitede Arama
» Kapsamlı Arama
Google`de Ara
Google
Tavsiye Linkler
Kuran Kursu Mezunları
Müslümanlar.com
Hak Yolundayiz
Müslüman Nesil
Genç Kalem
Önemli Linkler







Statü / İstatistik
En Son Üyemiz:
Didem_
53683 Toplam Üyemiz var.
 Online Üyeler:
Online: 1351 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Pazar, 22. Aralık 2024 - 16:06

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » MAKALELER » Kübra'nın Günlüğünden: Bir Musibet Bin Nasihatten İyidir.

önceki konu   diğer konu
1 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
okaner su an offline okaner  
Kübra'nın Günlüğünden: Bir Musibet Bin Nasihatten İyidir.
2 Mesaj
Ýnsan ve Hayat Dergisinin Mart 2011 Sayýsýndan;

Yazan: Mehmet Serdar ATEÞ

Kübra'nýn Günlüðünden

Bir Musibet Bin Nasihatten Ýyidir.



Bugün halam bize geldi. Çok heyecanlýydý. Kapýdan girer girmez babamý sordu. Annem henüz gelmediðini söyledi.

Halam çok yorulmuþtu. Annem onu salona aldý.

Bana “Kýzým halana bir bardak su getirebilir misin?” dedi. Ben de “Tabi ki.” dedim.

Halam suyunu içti. Ancak heyecaný ve telaþý geçmemiþti. Sürekli babamýn ne zaman geleceðini soruyordu. Annem “Ne oldu? Neden bu kadar heyecanlýsýn?” diye sordu.

Halam önce durdu. Bana baktý. Sonra anlatmaya karar verdi.

“Sorun Vedat. Her geçen gün biraz daha asileþiyor. Þimdi de sigara içmeye baþlamýþ. Bugün okuldan geldiðinde üstü baþý leþ gibi kokuyordu. Ceketinin iç cebinde bir paket sigara vardý. ‘Bu ne?’ diye sordum. ‘Arkadaþlar ýsrar etti, o yüzden aldým’ dedi.”

Annem, “Arkadaþlarý kim?”

Halam, “Okul arkadaþlarý… ‘Okuldan çýkýnca arkadaþ gurubu edinmek için içtim’ dedi.”

Annem, “Sen sigaranýn zararlarýný anlatmadýn mý?”

Halam, “Anlattým. Ancak ‘Herkes içiyor, bir þey olmaz, bu kadar büyütme!’ dedi.”

Halam aðlamaya baþladý. Annem onu teskin etmeye çalýþýyordu. Halam anlatmaya devam etti:

“Babasý yok ki, erkek erkeðe konuþsunlar. Ancak dayýsýnýn sözünü dinler. Bu yüzden geldim.” dedi.

Az sonra babam geldi. Annem halamýn anlattýklarýný babama anlattý. Babam ayný þeyleri bir kez de halamdan dinledi. Sonra “Merak etme kardeþim. Ben Vedat’la konuþurum. Sen þimdi onu bize çaðýr. Benim onun sigara içtiðini bildiðimi bilmesin.” dedi.

Halam Vedat’ý aradý. “Dayýn ve yengen bizi yemeðe davet etti. Gel” diyerek bize çaðýrdý.

Vedat bir süre sonra geldi. Bu arada abim de gelmiþti. Vedat ve abim bir süre bilgisayarda oyun oynadýlar. Babam hiç konuyu açmadý. Yemekler yenildi. Babam, “Çocuklar bugün sizinle hasta ziyaretine gidelim mi?” dedi.

Aðabeyim, “Kim hasta?” diye sordu.

Babam, “Abdullah Amcanýz. Hastaneden evine gelmiþ. Beraber gidelim ve ziyaret edelim. Biliyorsunuz hasta ziyareti çok sevaptýr.” dedi.

Ben çok sevindim ve “Gidelim.” dedim.

Vedat ile abim de kabul ettiler.

Babam, “Haydi o zaman. Önce süt ve bisküvi alalým. Sonra da beraber Abdullah Amcanýzý ziyaret edelim.” dedi.

Az sonra arabaya binip Abdullah Amca’nýn evine gittik. Kapýyý hanýmý Ayþe Teyze açtý. Bizi görünce çok sevindi. Hemen müjdeyi verdi. “Abdullah, bak kimler gelmiþ.” dedi.

Ýçeri oturma odasýna geçtik.

Abdullah Amca yatakta yatýyordu ve kolunda serum takýlýydý. Aðzýnda oksijen maskesi ve oksijen tüpü vardý. Ev sanki hastanenin acili gibiydi. Baþýnýn hemen üstünde kalp atýþlarýný gösteren bir monitör vardý. Böyle bir manzarayý hiç birimiz beklemiyorduk. Çok þaþýrmýþ ve üzülmüþtük. O capcanlý adam solmuþ, ne hale gelmiþti.

Bizi görür görmez gözlerinde sevinç parýltýsý oluþtu. Doðrulmaya çalýþtý. Hýrýltýlý bir sesle,

“Benim canlarým, yavrularým gelmiþ. Beni ne kadar çok memnun ettiniz bir bilseniz.” dedi. Babama döndü ve: “Çocuklarý toplayýp getirmiþsin. Bana bugün bayram oldu.” dedi.

Biz yataðýnýn hemen yanýna oturduk. Neden hastalandýðýný ve saðlýk durumunu merak ediyorduk. Soru sormamýza gerek kalmadan Abdullah Amca,

“Çocuklar bazý insanlar, genç yaþta düþünmeden yaptýklarý yanlýþlarýn bedelini, hayata tutunmaya en çok ihtiyaçlarý olduðu dönemde ödüyorlar.”

Biraz durakladý ve zorlukla nefes aldý. Hýrýltýlý bir sesle abime:

“Mustafa! Bak babaný örnek al. O benim gibi hata yapmadý. Sizin gibi çocukken, sýrf arkadaþ hatýrýna, adam olduk diye görünmek için sigara içmeye baþladým. Bana uzatýlan sigarayý geri çevirmedim. Sanki büyüdük gibi geliyordu biliyor musun? Sonra bir baktým ki, tiryaki olmuþum. Ýþ iþten geçmiþti artýk, istesem de býrakamazdým. Býrakmak istedim, bir türlü olmadý. Beni mahvetti. Kendi paramla beni kölesi yaptý. Bak þimdi halime! Ciðerlerim iflas etti. Doktor kist var dedi. Ameliyat oldum. Þimdi ise yarým bir insan gibi oldum. Tabii siz yavrularým bu konuda çok þanslýsýnýz. Ýçmiyorsunuz deðil mi?” dedi.

Aðabeyim ve ben kafamýzý salladýk. Vedat cevap vermedi. Baþýný öne eðdi.

Abdullah Amca, “Akýllý insan, yarýný düþünen insandýr. Ýyiyi kötüyü ayýrt edebilen insandýr. Hastanede
sýrf sigara yüzünden, makineye baðlý, parmaklarý kesilmiþ, ayaklarý kesilmiþ insanlar gördüm. Hepsi de görseniz nasýl piþmandý! Ama maalesef son piþmanlýðýn bir faydasý olmuyor. Bakýn size bir büyük tavsiyesi:Sakýn ha, uzak durun bu meretten!” dedi.

Bu kadar konuþma onu çok yormuþtu, gözleri yaþarmýþtý. Hanýmý mendil getirdi ve gözlerinden akan yaþlarý sildi.

Biraz daha oturduktan sonra, “Hasta ziyaretinin kýsasý makbuldür.” diyerek kalktýk. O gözleri ile bizim gitmemizi istemiyordu. Ancak “kalýn” diyebilecek dermaný da yoktu.
Arabada eve gelirken abim, “Baba, ben çok üzüldüm. Ne kadar kötü görünüyor Abdullah Amca? Ýyi ki sen de hiç sigaraya baþlamamýþsýn. Ben kendime seni örnek aldým. Asla sigara içmeyeceðim.” dedi.

Babam Vedat’a doðru baktý ve “Vedat da çok akýllýdýr. O da asla sigara içmeyecek deðil mi?” dedi.

Vedat, üzgün ve kýsýk bir sesle, “Söz dayý! Hiç içmeyeceðim.” dedi.

Arabadan inip eve doðru yürümeye baþladýðýmýzda Vedat biraz geride kaldý. Cebinden bir þey çýkarýp ezdi ve çöp tenekesine attý.

Abime baktým ve karþýlýklý gülümsedik. Bu akþam çok verimli geçmiþti.

Kaynak:
http://insanvehayat.com/bir-musibet-bin-nasihattan-iyidir/




Mesaj 1 kez düzenlendi. En son okaner tarafından, 03.04.2011 - 10:34 tarihinde.
Gönderen: 03.04.2011 - 10:32
Bu Mesaji Bildir   okaner üyenin diger mesajlarini ara okaner üyenin Profiline bak okaner üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an 1 üye ve 1351 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
hicran_50 (37), usri_yusraa (37), DÝYARBAKIR.. (33), ahmet_erdogan33.. (38), eryal (62), ((-AySeNuR-)) (29), Memet (43), berfo2004 (44), HÜKÜM (54), nerro_22 (34), engin03 (39), cenngiz (55), apo28 (41), KalbiGüzelKiz (41), ismail36 (38), hakikat_nuru (46), gencolhan (48), roket (39), yasarozdemir (44), harbi (55), yusuf_k9 (44), bhdr_84 (40), tugbali (37), orhan yurt (53), mehmet balaca (43), Mehmet Balaca (43), serkantokmak (49), rabiaaslan (39)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.65161 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.