. Niþanlýlýk veya sözlülük dönemlerinde, kýzla konuþmak için can atan, kendini göstermek için gülünç durumlara bile düþebilen, sýk sýk kendinden bahseden, karþýsýndaki ile ilgili her þeyi öðrenmek için öylesine sabýrsýzlýk gösteren, sadece yaptýklarýndan deðil, yapmayý düþündüklerinden de söz etmeye çok hevesli olan delikanlý evlendikten sonra nasýl oluyor da, bu kadar az konuþan biri olup çýkýyor?. Ne olmuþtur da; “ne dinler, ne de konuþur” olmuþtur.!

Evlenmeden önce bir kýzla konuþmaya can atan ama evlendikten sonra kýsa sürede dut yemiþ bülbüle dönen erkeði; “Kadýnla konuþmanýn en etkin yolu susmaktýr” kanaatine vardýran nedir?

Bir çay bahçesinde önünüzdeki masada, þevkle, heyecanla konuþan genç adam, bir de karþýsýndaki bayanýn sigarasýný yakmak için çakmaðýna davranýyorsa, “bunlar evlilerdir” demeyeceðinize göre..!

Sebep ne olabilir?


Birinci sebep: Eþinin tavýrlarý
Yaptýklarýný anlatmaya baþladýðýnda hemen karþý çýkýlýyorsa, Baþarýlarý küçümseniyorsa, Baþarýsýzlýða uðradýðýnda; “Ben sana söylememiþ miydim, ama sen ne zaman beni dinledin ki!” diyerek, “Oh olsun!” der gibi, sýkýntýlarýna tuz biber ekiliyorsa..! Sormadan bir þey yapmamasý gerektiði intibaýný veriliyorsa, Erkeðe tek bir yol kalýyor demektir; aðzýný açmamak.

Yaptýðý ya da yapmayý düþündüðü þeylerden bahsetmemek.! Yaptýðýndan ya da yapmayý düþündüðünden bahsetmeyince de geriye konuþacak pek bir þey kalmaz. Böyle bir psikoloji içine düþen koca, hanýmýnýn söz etmek istediklerine de ilgisiz kalýr. Dinlemek istemez.
Erkeðe eþi karþýsýnda susmayý öðreten gene eþidir diye söylemek çoðu zaman yanlýþ olmaz.


Ýkinci sebep: Erkeklerin sýkýntýlarýný paylaþmaktan kaçýnmalarý
Kadýnlar, sevinçlerini ve dertlerini birileri ile paylaþmaya can attýklarý halde, erkekler özellikle baþarýsýzlýklarý ve hatalarýndan sonra yalnýz ve sessiz kalma ihtiyacý duyarlar. Problemleri hakkýnda konuþmaktan hoþlanmazlar. Sýkýntýlarýný paylaþmaya yanaþmazlar.

Kadýnlar gibi, dertleri paylaþmak yerine, çevresine ilgisini azaltýr, durgunlaþýr ya da konuþmak yerine TV seyretme, gazete kitap okuma, oyun oynama, hobileri ile meþgul olma yolunu tercih eder veya içe kapanýrlar.

Bu durumda kadýn, bunu kendine karþý bir tavýr olarak yorumlayýp; önemsenmediði, dinlenmediði, kendisine karþý duygusuz davranýldýðýný düþüncesi ile endiþe ve paniðe kapýlýp eþini konuþmaya zorlarsa erkeðin sýkýntýsý daha da artar.

Israrlar erkeði, daha çok uzaklaþmaya ya da içine kapanmaya mecbur býrakýr. Bu durumda yapýlmasý gereken þey; üzerine gitmek ve aþýrý ilgi ile bezdirmek yerine, ona zaman tanýmaktýr.

Üçüncü sebep: Kiþilik özellikleri
Bazý erkekler için suskunluðun bir diðer sebebi ise kiþilik özelliðidir. Pasif kiþilikli olanlar özellikle toplum içinde konuþmaktan, eleþtirilecekleri endiþeli ile uzak kalmaya çalýþýrlar. Bunlar, konuþmaya zorlanýrlarsa söyleyecek bir þeyleri olmadýðýný düþünürler. Israrla konuþmalarýný istemek ise, "sorgulanma" hissine kapýlmalarýna sebep olur. Saldýrgan kiþiliði olanlar ise bir tartýþmaya meydan verilmemek için mümkün olduðunca ciddi kalmayý ve ev içinde iken bir þeylerle meþgul olmayý yeðlerler.


Dördüncü sebep: Erkeðin konuþma ihtiyacýný dýþarýda gidermesi
Yaygýn bir kanaat olarak kadýnlarýn erkeklerden daha fazla konuþtuðu düþünülür. Aslýnda onlar da kadýnlar kadar konuþma ihtiyacý duyar, ancak bu ihtiyaçlarýný gün içinde iþ çevrelerinde giderirler. Kadýnlarýn çoðu zaman erkekler gibi toplum içinde aktif bir iþleri olmadýðýndan, ev iþleri uðraþýrlar, sonra da akþam kocalarý eve geldiðinde iki laf etmek isterler. Erkek ise, iþ güç yorgunluðu ile eve gelince dinlenmek ister. Konuþma ihtiyacý olmadýðý için kadýnýn söyleyeceði çok þey onun ilgisini çekmez. Hatta dinlenme arzusuna engel olarak görülür.


Beþinci sebep: Yetiþme tarzýnýn etkisi
Erkeðin çocukluðunda anne babanýn birbirleri ile fazla konuþmayan kimseler olmasý da önemli bir etkendir. Ailede görülen davranýþlar benimsenmiþ, içe sindirilen kötü bir rol-model olmuþtur.

“Ýlkokula gittiðim andan beri tam 9 yýl inek saðar, sonra okula giderdim.
Gelince de sýðýrlarý yedirir, altlarýný süpürürdüm. Babamdan bir güzel söz duyduðumu hatýrlamam. 6 kardeþtik. Babamýn annemle normal konuþtuðunu hiç hatýrlamam. Çok küfrederdi.
Erkek kardeþlerimin çoðu da babam gibi.
Eþim akrabamýzdý. Onun babasý ayný babam gibiydi. Ýki kýzý da evden kaçarak evlenmiþti.Geçen yýl bir sefer eþim bana arkadan sarýldý, kolumu tuttu. Mutfaktaydým, çok hoþuma gitmiþti. Tekrar yap ne olur diye söyledim. Hiç yapmazdý.
15 yaþýnda evlenmiþtim. 18 yaþýna kadar üç çocuk oldu.
Þimdi eþimden tiksiniyorum, bana sokulmasýný istemiyorum. Onu çok sevmiþtim, çok kýskanýyordum, sürekli arýyordum. Rahatsýz oluyor; ‘sevme ulan beni diyordu. Kaç sefer dövdü. Bir keresinde kafamdan kanlar aka aka doktora götürdüler.”


Altýncý sebep: Eðitim ve kültür farký
Eðitim farký da, iletiþim kurmayý etkileyen önemli bir faktördür. Erkeðin eðitimi ile eþinin eðitimi arasýnda büyük farklar olmasý halinde erkek, hanýmýný, öyle her konudan anlamayan biri gibi görebilir. ‘Ne konuþacaðým ki?!’ diye düþünür.

Kadýnýn daha eðitimli olmasý halinde de erkek, onunla konuþurken kültürünün yetmediðini hissedip küçük düþmemek, rencide olmamak için konuþmamayý tercih edebilir.


Yedinci sebep: Erkeðin ailesiyle birlikte oturmasý
Evlenince ailesi ile oturmak durumunda kalan çiftlerde iletiþim problemi yaþanabilir. Çünkü, büyüklerin yanýnda genç evlilerin birbirleri ile konuþmasý iyi karþýlanmaz.
Hatta bazý yörelerde çocuðunu sevmek, kucaða almak bile saygýsýzlýk olarak görülür. Çocuðu yanýna gelse, ayýp olur diye baba onu iter, yanýna yaklaþtýrmak istemez.
Hanýmý ile evliliðin konuþamayan erkek, daha sonra babasýnýn evinden ayrýlsa da bu alýþkanlýðýný devam ettirebilir.


“Kocam pasif ve ekonomik özgürlüðü olmayan biri idi. Babasýn yanýnda çalýþýyor, çok az miktarda harçlýk alýyor, bütün ailesi ile bir arada yiyip içiyorduk.
Kayýnpeder çok sert bir adamdý. Bir gün eþimi gözümün önünde dövdü. ‘Vay bilmem ne çocuðu! Sen adam mý oldun ki, benim yanýmda karýnla konuþuyorsun, ona sahip çýkýyorsun!’ diyordu; yýkýldým!.
Çýplak ayakla leðende çamaþýr yýkýyordum. Böbreklerim aðrýyordu. Kimsenin umurunda olmadý. Sürekli aðlýyordum.
Annem; ‘kaçýp gittin, býrakýp gelemezsin; bizi bir daha mý rezil edeceksin!’ diyordu.
Sevdiðim için kaçarak evlendiðim eþimi de artýk sevmemeye baþlamýþtým. Ayrýlmak istiyordum.
Her þeyi göze almýþtým. Bu evlilik benim için ölümden beterdi. Ancak böyle yakamý kurtarabilirim diye düþünmüþtüm.
Eþimin gizli gizli çok aðladýðýný fark ediyordum. Kýsa süre sonra ayrýldýk, eve döndüm.
Þartlar beni bu hale getirdi. Elbette mazeret deðil diyeceksiniz ama ne yapabilirdim ki!”


itibarHaber


Ben okudum okumayanlarýnda okumasýný istedim .....Mevlaya emanet