Peygamber duâlarý

Peygamber Efendimiz’in (sav) Duâlarý:
”(Ey Habîbim!) Sakýn hiçbir þey için, ALLAH’ýn dilemesine baðlamadýkça (inþâALLAH demedikçe): “Ben bunu yarýn kesinlikle yapacak olaným” deme! (Bunu) unuttuðun zaman ise, Rabbini an …”1

“(Ey Habîbim!) Sana vahyedilmesi tamamlanmadan önce Kur’ân’(ý okuma)da acele etme! Ve “Rabbim! Ýlmimi artýr!” de!”2

“Rabbim! Þeytanlarýn vesveselerinden sana sýðýnýrým. Rabbim! (Onlarýn) yanýmda bulunmalarýndan dahi sana sýðýnýrým.”3

“Rabbim! Baðýþla! Merhamet eyle! Sen, merhamet edenlerin en hayýrlýsýsýn!”4

Hz. Ýbrâhîm’in Duâlarý:
”Rabbimiz! Þüphesiz ki sen, neyi gizler ve neyi açýklarsak bilirsin. Çünkü ne yerde, ne de gökte hiç bir þey ALLAH’a gizli kalmaz!”5


Rabbim! Beni, namazý hakkýyla eda eden bir kimse eyle; zürriyetimden de (böyle kimseler yarat)! Rabbimiz! Duâmý kabul buyur!”6

“Rabbimiz! Hesabýn görüleceði gün bana, ana-babama ve (bütün) mü’minlere maðfiret eyle!”7

“Rabbim! Bana hikmet ihsan buyur ve beni sâlih kimseler arasýna kat! Sonraki (ümmet)ler içinde benim için bir lisân-ý sýdk (güzel bir medihle anýlmayý nasîb eyle! Ve beni Naîm Cennetinin vârislerinden kýl! Babama da maðfiret eyle; çünkü o dalâlete düþenlerdendir. Ve (insanlarýn) diriltilecekleri gün, beni utandýrma!”8

“Rabbim! Bana sâlihlerden (olacak bir çocuk) ihsân eyle!”9

Hz. Mûsâ’nýn Duâlarý:

“Rabbim! Benim göðsüme geniþlik ver! Ve iþimi bana kolaylaþtýr.”10

“Ýçimizden bazý beyinsizlerin yaptýklarý yüzünden bizi helâk mý edeceksin? (Helâk etme yâ Rabbî!) Bu, senin imtihanýndan baþka bir þey deðildir. Onunla kimi dilersen (küfürlerindeki ýsrarlarý sebebiyle) dalâlete atar, kimi de dilersen (hikmetine binâen kendi lütfundan) hidâyete erdirirsin. Sen bizim velîmizsin; artýk bize maðfiret eyle; ve bize merhamet buyur; çünkü sen baðýþlayanlarýn en hayýrlýsýsýn.”11


“Bize bu dünyada da, âhirette de iyilik yaz; þüphesiz ki biz sana yöneldik.”12
“Rabbim! Doðrusu ben nefsime zulmettim; artýk beni baðýþla!”13

“Rabbim! Gerçekten ben, bana indireceðin her hayra muhtâcým.”14

Hz. Îsâ’nýn Duâsý:
“(Yâ Rabbî!) Sen, noksan sýfatlardan münezzehsin! Hakkým olmayan bir þeyi söylemek bana yakýþmaz! Eðer onu söylemiþ olsaydým, o takdirde (sen) onu muhakkak bilirdin! (Sen) benim nefsimde olaný bilirsin; fakat (ben) senin zâtýnda olaný bilmem! Muhakkak ki görünmeyenleri hakkýyla bilen ancak sensin!”15

Hz. Nûh’un Duâlarý:

“Rabbim! Doðrusu ben, hakkýnda bilgi sahibi olmadýðým bir þeyi senden istemekten sana sýðýnýrým. Eðer bana maðfiret etmez ve bana merhamet etmezsen, hüsrâna uðrayanlardan olurum.”16

“Rabbim! Bana, ana-babama, evime mü’min olarak girene, (bütün) mü’min erkeklere ve mü’min kadýnlara maðfiret eyle! Zâlimlere de helâktan baþka bir þey artýrma!”17

Hz. Eyyûb’un Duâsý:

“Zarar gerçekten bana dokundu; sen merhametlilerin en merhametlisisin.”18

Hz. Zekeriyyâ’nýn Duâlarý:

”Rabbim! Bana, tarafýndan temiz bir zürriyet ihsan eyle! Þüphesiz ki sen, duâyý hakkýyla iþitensin.”19

“Rabbim! Beni tek býrakma; sen (herkes fenâ bulduktan sonra, bâkî kalarak) vârislerin en hayýrlýsýsýn.”20

Hz. Yûnus’un Duâsý:

“Senden baþka ilâh yoktur; seni tenzih ederim! Gerçekten ben (nefsine) zulmedenlerden oldum.”21

Hz. Yûsuf’un Duâsý:

“Rabbim! Bana mülkten (bir nasîb) verdin ve bana rüyâlarýn ta’birinden (bir ilim) öðrettin. Ey gökleri ve yeri hakkýyla yaratan! Sen, dünyada da, âhirette de benim velîmsin (gerçek dostumsun). Canýmý Müslüman olarak al ve beni sâlih kimseler arasýna kat!”22

Hz. Âdem’in (ve Havva’nýn) Duâsý:

“Rabbimiz! (Biz) kendimize zulmettik; eðer bize maðfiret etmez ve bize merhamet etmezsen, mutlaka hüsrâna uðrayanlardan oluruz.”23

Hz. Süleyman’ýn Duâsý:
“Rabbim! Beni ve ana-babamý ni’metlendirdiðin ni’metine þükretmemi ve râzý olacaðýn sâlih ameller iþlememi bana ilhâm eyle ve rahmetinle beni sâlih kullarýnýn arasýna kat!”24

Kehf, 23-24
Tâhâ, 114
Mü’minûn 97, 98
Mü’minûn, 118
Ýbrâhîm, 38
Ýbrâhîm, 40
Ýbrâhîm, 41
Þuarâ, 83-87
Saffat, 100
Tâhâ, 25-26
A’râf, 155
A’râf, 156
Kasas, 16
Kasas, 24
Mâide, 116
Hûd, 47
Nuh, 28
Enbiyâ, 83
Âl-i Ýmran, 38
Enbiyâ, 89
Enbiyâ, 87
Yûsuf, 101
A’râf, 23
Neml, 19

“... Ey gökleri ve yeri hakkýyla yaratan! Sen, dünyada da, âhirette de benim velîmsin (gerçek dostumsun). Canýmý Müslüman olarak al ve beni sâlih kimseler arasýna kat!”

Yûsuf Sûresi, 101

kaynak: irfanmektebi