*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Toplam Kategori: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Forum Anasayfa » D İ N / İ S L A M » İBRET TABLOLARI » 1 ders 1001 ibret

önceki konu sonraki konu
Bu konuda 30 mesaj mevcut

Ekleyen

Mesaj

	VeRDa

1 ders 1001 ibret

730 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 28.12.2002

En Son On: 15.06.2010 - 17:47

Cinsiyeti: -----

BiR DERS BiN BiR iBRET

Hazreti Ömer, Medine’ye birkaç mil mesafede bir yere gidiyor. Uzaklarda, hüngür hüngür aglayan üç çocukla çevrili bir kadin görüyor. Kadin,bir tencereyi karistirmakta, bir seyler pisirmektedir. insanlar hakkindaki “Büyük” tabirinden daha büyük Hazreti Ömer, kadina çocuklarin niçin agladigini soruyor. Çünkü analari, onlara iki günden beri yemek verememistir; çaresi kalmayinca da tencereye su koyarak un kaynatiyormus gibi taklit yapmaktan ve böylece çocuklari oyalamaktan gayri elinden bir sey gelmez olmustur. Hazreti Ömer, hemen Medine’ye gidiyor; tasiyabilecegi kadar un, yag, hurma alarak sirtina vuruyor ve ayni yere dönüyor. Halifeyi arkasindan takip eden kölesi yalvariyor:
-Müsaade et de ben tasiyayim.
-Hayir! Kiyamet günü benim yüküme ortak olacak degilsin!..
Hazreti Ömer, kadinin yanina geliyor. Gidalari teslim ediyor. Kadinin nese ve saadetten uçusunu mahzun gözlerle seyrediyor. Atesin yakilmasini bizzat üzerine aliyor. Yemek bittikten ve çocuklar, artik gözleri kuru, oynamaya basladiktan sonra, analari ellerini açip ta gönlün içinden su çigligi kopariyor:
-Allah sana mükafatini versin! Ömer’in oturdugu makama sen layiksin, o degil!
Ve Hazreti Ömer, Ömer’in kendisi oldugunu söylemeden, inci gibi gözyaslariyla süslü gözler ve gözlerinde gölge gölge düsüncelerle Medine’ye dönüyor.
BÖYLEYKEN?
EVET,EY BÜTÜN İNSANLIK! BÖYLEYKEN???

Bu mesaj 1 kez ve en son Ravdanet tarafından 23.06.2003 - 23:15 tarihinde değiştirilmiştir.

Ekleme Tarihi: 14.01.2003 - 21:21

Forum Düzeni - imzaları göster

önceki konu sonraki konu

Mesajlar

Ekleyen

Tarih