Çocuk dedigin uslu oturur ,büyüklerin
sözünü dinler.

Çocuk dedigin "yapma"deyince yapmaz,
"yat" deyince yatar.

Çocuk dedigin önüne konani yer,
yeni icatlar çikarmaz

Çocuk dedigin ders çalisir,
dik kafalilik etmez.

Çocuk dedigin çok soru sormaz,
karsilik vermez.

Çocuk dedigin paylaninca önüne bakar,
evi dagitmaz.

Çocuk dedigin herseyi istemez,
her duydugunu söylemez.

Çocuk dedigin anasindan,babasindan
korkar, "simdi seni gebertirim"
denince suspus olur.

Çocuk dedigin her önüne gelenle
oynamaz, büyüklerin vurdugu yerde
gül bitecegini bilir.

Çocuk dedigin verilen ögütlerin
disina çikmaz, agaca da çikmaz,
kapinin önüne çikar.

Çocuk dedigin durmadan islik çalmaz,
yemekten önce mandalina yemez.

Çocuk dedigin hep top pesinde
kosmaz, kus pesinde de kosmaz.


Çocuk dedigin büyüklerin bir dedigini
iki ettirmez, durmadan televizyonu açmaz.

Çocuk dedigin söylenen isten kaçmaz,
anasinin babasinin odasini açmaz,
kapi çalininca, kosup kapiyi açar.

Çocuk dedigin insanin tepesine binmez,
aksama kadar bisiklete de binmez.

Çocuk dedigin kimsenin dalina
basmaz, islak yerlere de basmaz.

Çocuk dedigin sofrada adam gibi
oturur, büyüklerin yaninda oturmaz,
haytalik etmez.

Çocuk dedigin çocuklugunu bilir,
saygi-suygu bilir, dersini de bilir.

Çocuk dedigin insanin kafasini sisirmez,
çok gülmez.

Çocuk dedigin çagrilinca gelir,
yemek saatinde eve gelir,
yüzüne bakilinca kendine gelir.





BÜYÜKLERE GELiNCE...
Onlar büyüktür ve herseyi yapabilirler.
Ve çocuklar yaslanip ölünceye dek,
her seyi sadece büyüklerin yapabilecegine
inanarak yasarlar.