| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Start Giriş Üye Ol üyeler ((( RAVDATe@m))) Arama
Toplam Kategori: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193
Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » MAKALELER » aDı HaZaNDıR, HüZüNDüR=YaLNıZLaşTıRıR!!!

önceki konu   sonraki konu
Bu konuda 6 mesaj mevcut
Sayfa (1): (1)
Ekleyen
Mesaj
YALNIZ_KURT su an offline YALNIZ_KURT  
aDı HaZaNDıR, HüZüNDüR=YaLNıZLaşTıRıR!!!

843 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 28.03.2007
En Son On: 30.11.2010 - 15:52
Cinsiyeti: ----- 
İşte böyledir hazan.
Güzeldir ama nazlıdır.
Çirkindir ama sevimlidir.
Solgundur ama sadedir.
Üşütür ama sıcaktır.


Hepimiz, göğünde yıldızı olmayan gecelerin sabahına zor tebessümler dağıtan, kanatları kırılmış titrek bir hayatın çaresiz çocukları gibiyiz. Bir bağbozumunda daha özlemlerimizin arkasına gizlenip, kendi yalnızlığımızın kıyılarında soluklanarak içimizi ısıtacağımız hüzünlü mevsimlerin eşiğindeyiz. Sakın! Sıcaklığını yaza teslim eden güneşin size sahte gülücükler dağıtan cilveli duruşuna aldanmayın. Bundan böyle, vaktini kuşanmış zamanın kollarında bitmek bilmez açmazlarınızı düşünürken, aralık duran pencerenizden teninize değen soğuk rüzgârlarla irkileceksiniz. Ve hazan yüzüne kapanan her pencereyle biraz daha kuşatacak yaşamınızı. Ne düşünmesi gerektiğini düşünen kararsız ruh halinizin boşlukta bıraktığı anlamsız izler, bakışlarınızla birlikte balkon demirlerinin aralıklarından sıyrılıp sararmış yapraklarla sokaklara saçılacak. Bekleyen de-beklenen de, gelen de - getiren de, giden de-götüren de yaşamınızın kuytu köşelerinde yankılanan cılız, ama zarif bir ses gibi en beklenmedik anda her köşe başında karşınıza çıkan sonbahar olacak.


Gelen hazandır, hüzündür = yalnızlaştırır.


Oy yüreğim! zor mevsimlerde yaşamak zordur deyip de sakın korkma. Her şey, kafdağında ölen ankanın kanatlarında hiçbir zaman ulaşamayacağımız yerlerde yok olmadı. Bil ki gelen hazansa, ya getirdiği vardır, ya da gelmesi bile yalnızlığına yetmiştir. Sakın üzülme. Zamana yenildiğini düşünsen de ;Nisan yağmurları gibi kendi saflığının içine akıttığın damlaların her zaman olacaktır.Yeter ki sen, kendi yaşamının yağmurlarında ıslanma fırsatlarını kaçırma


Gelen hazandır, hüzündür = yalnızlaştırır


Sonbahar masumdur.Hayat, ağaçların dallarından savrulan sevdalarınızla can bulur.

Sonbahar sevimlidir;. Sizlere yazdan sıyrılan lodosların telaşlı bulutlarda yağmur aramalarını izletir.

Sonbahar hüzünlüdür;. İki elinizi paltolarınızın yan ceplerine soktuğunuzdan beri, ayaklarınızın altına serdiği sararmış yapraklarla bir başınıza yaptığınız düşünceli yürüyüşlerinize eşlik eder.

Sonbahar son bakıştır;. Çöllerde leylasını arayan mecnun misali ufuklara başınızı çevirtir, güneşin solan yüzünü izletirken de içinize hiç olmadığı kadar veda sözcükleri doldurur.

Sonbahar belli ki bir hatırlatıştır;Yere düşen her yaprak, kuruyan her ağaç aslında hep kaçtığınız, ama kaçtıkça yaklaştığınız ;o son günün en büyük tanığı ve en büyük habercisidir.


İşte böyledir hazan;


Güzeldir ama nazlıdır.
Çirkindir ama cilvelidir.
Solgundur ama sadedir.
Üşütür ama sıcaktır.

Sonbahar bir şiirle karşılar, bir hüzünle konuk edilir, bir masalla uğurlanır.
Onu tanımadığınız adreslerde ararken susuzluğunuzda bulur, vahalarda yüreğine dokunur, son nefesinize yetiştirdiği kuru bir yaprakla kaybedersiniz..
Ekleme Tarihi: 09.07.2007 - 17:20
Bu mesajı bildir   YALNIZ_KURT üyenin diğer mesajları YALNIZ_KURT`in Profili YALNIZ_KURT Özel Mesaj Gönder zum Anfang der Seite
eylülüm. su an offline eylülüm.  

235 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 23.04.2007
En Son On: 02.05.2008 - 12:37
Cinsiyeti: Bayan 
Oy yüreğim! zor mevsimlerde yaşamak zordur deyip de sakın korkma. Her şey, kafdağında ölen ankanın kanatlarında hiçbir zaman ulaşamayacağımız yerlerde yok olmadı. Bil ki gelen hazansa, ya getirdiği vardır, ya da gelmesi bile yalnızlığına yetmiştir. Sakın üzülme. Zamana yenildiğini düşünsen de ;Nisan yağmurları gibi kendi saflığının içine akıttığın damlaların her zaman olacaktır.Yeter ki sen, kendi yaşamının yağmurlarında ıslanma fırsatlarını kaçırma .............
Ekleme Tarihi: 09.07.2007 - 17:36
Bu mesajı bildir   eylülüm. üyenin diğer mesajları eylülüm.`in Profili eylülüm. Özel Mesaj Gönder zum Anfang der Seite
eylülüm. su an offline eylülüm.  

235 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 23.04.2007
En Son On: 02.05.2008 - 12:37
Cinsiyeti: Bayan 
Oy yüreğim! zor mevsimlerde yaşamak zordur deyip de sakın korkma. Her şey, kafdağında ölen ankanın kanatlarında hiçbir zaman ulaşamayacağımız yerlerde yok olmadı. Bil ki gelen hazansa, ya getirdiği vardır, ya da gelmesi bile yalnızlığına yetmiştir. Sakın üzülme. Zamana yenildiğini düşünsen de ;Nisan yağmurları gibi kendi saflığının içine akıttığın damlaların her zaman olacaktır.Yeter ki sen, kendi yaşamının yağmurlarında ıslanma fırsatlarını kaçırma .............
Ekleme Tarihi: 09.07.2007 - 17:36
Bu mesajı bildir   eylülüm. üyenin diğer mesajları eylülüm.`in Profili eylülüm. Özel Mesaj Gönder zum Anfang der Seite
eylülüm. su an offline eylülüm.  

235 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 23.04.2007
En Son On: 02.05.2008 - 12:37
Cinsiyeti: Bayan 
Oy yüreğim! zor mevsimlerde yaşamak zordur deyip de sakın korkma. Her şey, kafdağında ölen ankanın kanatlarında hiçbir zaman ulaşamayacağımız yerlerde yok olmadı. Bil ki gelen hazansa, ya getirdiği vardır, ya da gelmesi bile yalnızlığına yetmiştir. Sakın üzülme. Zamana yenildiğini düşünsen de ;Nisan yağmurları gibi kendi saflığının içine akıttığın damlaların her zaman olacaktır.Yeter ki sen, kendi yaşamının yağmurlarında ıslanma fırsatlarını kaçırma .............
Ekleme Tarihi: 09.07.2007 - 17:36
Bu mesajı bildir   eylülüm. üyenin diğer mesajları eylülüm.`in Profili eylülüm. Özel Mesaj Gönder zum Anfang der Seite
YALNIZ_KURT su an offline YALNIZ_KURT  

843 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 28.03.2007
En Son On: 30.11.2010 - 15:52
Cinsiyeti: ----- 
Gözlerimi kapadım…

Bir yer var hayalimde…

Kalbimin tatilinde gezintiye çıktım…

Hissediyorum, son nefesime kadar içime çektiğim tüm duygularım peşimden koşuyor…

Hayallerim arkamdan ağlarcasına bana bakıyor..

Bir yer var hayalimde…

Temiz bir sayfa açılır ya yüreğinde, işte öylesine bir huzur veren mekân…

Dinlenmekse, ardında bırakmaksa, iyi-kötü her şeyi ve tüm korktuklarından arınmaksa, işte, ben onu bekliyorum…

Ve kazanmaya çalışıyorum, dünya denen sahnede rolümü iyi oynamaya adıyorum aldığım her nefesi…

Attığım adımları bu senaryonun sahibine, yaradanıma yöneltiyorum.

Ve tüm yaptığım güzelliklerin yanına bir tebessüm konduruyorum...

Bir yer var hayalimde…

Ne zaman okusam, ondan bahseden en yüce ve en son kelamı, bir mutluluk ilişiverir yanıma..

Bir beyazlık kaplar içimi…

Gezdiğim hiçbir yere benzememeli ve daha önce kimsenin düşlerine girmemeli..

Şimdi sabrediyorum ve bekliyorum kalbimin tatilini…

Ne zaman arınırsa sahte putlardan, ne zaman bir güneş sızarsa içerisine ve bir gün durmak için emir alırsa, işte o zaman çıkacağım asıl olan tatile… Bu hayata göre, düş sayılan gerçek âleme yol alacağım… Ve ardıma bakmadan koşacağım, beklediğim derinliklere…

Bir yer var hayalimde...

Günahıma “dur” diyen bir eldir, o içimde… Ne zaman kötülüğe dalsam ve karanlıkları çağırsam aklıma, hayalimdeki o yer gelir ve dağılır tüm sahtelikler, tüm vesveseler…

Bir değer katar, bir anlamı olur hayatın… Çünkü bu dünya olmadan onu hiç tanıyamazdım. Hiç sevemezdim, önüme çıkan hayatın engellerini…

Asıl yerimin orası olmasını ne çok ister yüreğim… Ümitlerimi hep saklarım, tâ ki, son âna dek, son nefesimde hep yaradanımı zikrederek kabul edilmeyi isterim, ruhumun tüm keşfedemediğim sırlarına elveda diyerek…

Bir yer var hayalimde…

Düşlerime sığdıramadığım, rüyalarıma ağır gelen bir güzellik temellerinde…

Uğruna canlar feda edilen, adına şiirler yazılan, yaradanımın büyük vââdi olmaya layık olan harikalar diyarı…

Şimdi heyecanlıyım… Kazanmalıyım… Hayallerime giden yolda nefsimle oyalanmamalıyım… Ardıma bırakmalıyım şeytanın benle uğraşlarını… Vakit var mıdır bilmezken ilerlemeliyim ve hatta koşmalıyım dosdoğru yol üzerinde...

Eğer rüzgar eserse yüreğimde, bir fırtına koparsa, hayallerimin üzerinde, sarılmalıyım Rabbimin emirlerine ve değişmeliyim hayallerimi, o güzel mekânı ve huzurumu, dünyanın vââdlerine…

Çünkü bir yer var hayalimde…

Adına “cennet” denen bir yer… Özlüyorum… Bekliyorum… Ve kalbimde ona koşuyorum…
Ekleme Tarihi: 09.07.2007 - 17:40
Bu mesajı bildir   YALNIZ_KURT üyenin diğer mesajları YALNIZ_KURT`in Profili YALNIZ_KURT Özel Mesaj Gönder zum Anfang der Seite
YALNIZ_KURT su an offline YALNIZ_KURT  

843 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 28.03.2007
En Son On: 30.11.2010 - 15:52
Cinsiyeti: ----- 
Yaprak,Sonbahar ve Hüzün!!!


“Ne yapmalıyım?” diye düşündü yaprak, panik içerisinde. Kimse bir şey söylemiyordu. Düşündü bir süre: "Evet, daha sıkı tutunmalıyım dala. Daha dikkatli beslenmeliyim. Bütün arkadaşlarım hastalanmadan önce iştahsızdılar. Bir şey yiyip içmediler ve sonra renkleri değişti. Ama ben her şeye rağmen yersem, var gücümle tutunursam, bir şey olmaz." Bu düşünce biraz olsun rahatlattı yüreğini. Dalı daha bir sıkı kavradı.

Bir iki gün geçti geçmedi, bir halsizlik hissetti yaprak. Artık son başlıyordu. Yaprak öylece kaldı. Belki günlerce öyle kıpırtısız durdu, Birkaç güne kadar sararmaya başlayacaktı, Sonra eski dostu, yeni düşmanı rüzgâr onu da çekip koparacaktı. Aşağıda üst üste yığılmış arkadaşlarının arasında bir kurumuş yaprak ta o olacaktı. İnsanlar ona basıp geçecek veya bir belediye işçisi gelip onları toplayıp çöpe atacak, belki de yakacaktı.

Ağlamak, bağıra çağıra ağlamak istiyordu; ama gücü kalmamıştı. Garip hissediyordu kendini. Sararmanın hâlet-i rûh iyesi sarmıştı bütün benliğini. Yapayalnızdı. Koca ulu çınar üzülmesine rağmen bir şey yapamıyordu. Teker, teker yapraklarının gidişini seyredip ağlıyordu...

Ondan da ümidini kesti yaprak. Sarardı, sarardı. İçindeki su miktarı azaldı; kurudu, büzüldü. Ümitleri artık iyice sönmüştü. Artık üzerinde üç-beş sarı yaprak kalmış ağaca da, her gelişinde birkaç arkadaşını damlalarıyla koparan yağmura da, rüzgâra da küsmüştü. Hiç kimseyle konuşmuyordu. Ne yapacağını, ne olacağını, ne düşüneceğini bilmiyordu. Sadece öylece duruyor, duruyor, duruyordu.

Yağmursuz bir günün akşamı rüzgâr yine geldi. Bugün biraz merhamete gelmiş olmalıydı ki, eski dostuna selâm verdi: "Günlerdir hiç konuşmuyorsun?" Yaprak kırgın gözlerle baktı ve "Çok korkuyorum." dedi, "Yalnızım, değiştim ve güçsüzüm; neler olacak bilmiyorum." Rüzgâr uzun zamandan beri ilk kez tatlı bir esintiyle okşadı eski dostunu: "Korkma! Bu, görüldüğü gibi kötü bir şey değil. Sen de, ben de kendi başımıza ve sahipsiz değiliz." dedi. Yaprak inler gibi: "Ama yok olup gideceğim” dedi. Rüzgâr güldü: "O kadar karamsar olma. Terhis oluyorsun. Buralar soğuyacak, karakış gelecek. Hayat senin için artık eğlenceli olmayacak, bir kâbus hâlini alacak. Bütün bunları çekme. Artık asıl vatanına dönme zamanın geldi." Yaprak: "Ama ben gitmek istemiyorum ki!" dedi. Rüzgâr tebessüm etti: "Seni bu dala takan, tozlandığında rahatlaman için sana yağmur gönderip yıkayan, serinlemek istediğinde beni gönderen, ısınmak istediğinde Güneş ile ısıtan tüm ihtiyaçlarını gideren, gece-gündüz adını andığın o Yüce Zat, senin en büyük isteğin olan ebedî hayatı da sana mutlaka verecektir. Sen yaşadığın sürece bir yaprağın yapması gerekenleri yaptın. Seni dala takanın istediği her şeyi yerine getirdin. O adını ananları yalnız bırakmaz. Gideceğin yerler sana buraları aratmaz." dedi.

Daralan, kararan o küçücük yüreği nihayet genişlemiş aydınlanmıştı yaprağın. Sırtüstü düştüğü ve kıpırdayamadığı, kapkara çok derin bir kuyudan âdeta göğe, masmavi ışıl ,ışıl tıpkı o ilk doğduğu günlerdeki gibi berrak ve parlak göğe çıktığını hissetti. İçi aydınlanmış, ferahlamıştı. Ebedî bir yaprak olacaktı. Ucunda sararmanın olmadığı, sevdikleriyle birlikte paylaşacağı bir hayat yaşayacaktı. Büyük, çok büyük bir mutluluk hissetti. Işığın zerresinin olmadığı mahzenine güneşi doğrudan gören bir pencere açılmıştı. Artık gitmeye hazırdı.

Rüzgârın bir sonraki gelişi sert oldu. Yaprak mecalsiz haliyle daha fazla kavrayamadı dalı; aslında teşebbüs de etmedi buna. Eski dostu onu incitmeden önüne kattı, önce yükseklere çıkardı sonra yere indirdi. Ağaç son yaprağını da kaybetmenin üzüntüsünü yaşarken, yaprak garip bir heyecan içinde parktan geçmekte olan bir adamın yüzüne çarpıp düştü. Adam durdu, eğilip yaprağı yerden aldı. Evirip çevirip; Şu sarı yaprağın güzelliğine bak. Sonbahar, yaprak ve sonsuzluğa açılan kapı: ölüm; diye mırıldandı. Yaprağı elindeki kitabın arasına özenle yerleştirdi. Ve bu üçlüyü birleştirecek harika bir resmin ilhamıyla evinin yolunu tuttu.
Ekleme Tarihi: 09.07.2007 - 17:46
Bu mesajı bildir   YALNIZ_KURT üyenin diğer mesajları YALNIZ_KURT`in Profili YALNIZ_KURT Özel Mesaj Gönder zum Anfang der Seite
Pozisyon düzeni - imzaları göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   sonraki konu

Kategori Seç:  
Sitemizde şu an Yok üye ve 1283 Misafir mevcut. En son üyemiz: Didem_


[ Admin   Moderator   Vip   Üye ]
Hayırlı ömürler dileriz.    Bu üyelerimizin doğum günlerini tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu bir ömür dileriz:
SaYaCGIN (48), AnneminSariGülü.. (34), kotza1 (55), keremcik (52), fatih GUNES (49), muhsin p.o. (52), tuva (42), Dostluklar_Baki (39), meydan26 (50), mehlika akasya (45), panter32 (50), NÖBETCI (47), baranbari (49), friendsofmehdi (39), tatar_salih (36)
24 Saatin Aktif Konuları
0
 | 

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.65223 saniyede açıldı