Muhterem efendim bağışlayın beni!...

Hayallerime meydan okurcasına,

Bugün yüreğim size bir mektup yazdı

Ama pulsuz atıcak postahane bulamadı.

Sonra yüreğimi posta kutusu yapıp inşallah birgün livaul hamde getireceğim.

Biliyorum hayat pınarı iki musluklu,

Oradan testi dolduruyorlar

Birinden iman, diğerinden günah akıyor

Efendim bugün duygularımın esintilerinde sen varsın.

Sensiz kâinatta tüm şekiller renksiz, kokusuz,

Senden başka herşey siliniyor.

Ve yüreğimin atışları seni anlatmak istiyor.

Seni anlatmak istiyor, soluk renkli duygularım.

Gök gürültüsünü, andıran hıçkırıklarım.

Yardım et bana!

Ey hayal dünyamın sahibi Allah:

Hafızamın perdelerini aç ne olur.

Ücra köşelerde kalan saf kelimelerden berraklığıyla

Taze baharda fâlik bir tohum

O'na kürban O'na kurban.

Yumuşak bir toprak olayım yada bir kar çiçeğinde damla

Az öteye konan minicik serçeyi ürkütmeden.

Yardım et bana!

Ey hayal dünyamın sahibi Rabbim.

Gönül gözlerimin perdesini aç baraja benzesin göz yaşlarım

Çakmak çakmak yansın gözlerimdeki ışık.

Yüreğime vurduğum fırangaları çöz.

Taştan oluşturduğum parmaklığı kır

Simsiyah kan pompalayan gardiyanları çek

Ruhumu atlastan bir halı gibi döşeyi ver yoluna...





Bazen malayani konuşan dilimi lime lime minderler yap.

Göz bebeğimi bekçi dik.

Saçlarımı yelpaze bedenimi gölge yap

Gelmiş gelecek tüm insanlığın en güzeline

Yedi veren güllerinin sönüp kaldığı nazenine

Hiç bir güzellik ve beyazlık onun gibi berrak değil...

Canım Efendim seninle hayatımın yarınlarını sevincimi

körpecik bir vicdanla yaşıyorum

Sevgimin hararetine dayanamıyor vucudum.

Her hücresi esrara dönüşüyor ama muhabbetini buluyorum

Alev alev çekiliyor nefesim her ah çekişimde...

Devleşen yangının kızgın lavları arasında

Sana koşan bir bebeğin çığlık sesleriyle geliyorum

Güneşin yakan sıcaklığında köprü kurdum kalbime

İletişimi simgeledi yıldızların ruhumun derinliklerinde

Duygularıma dökülen ilham barajım oldun

Gönül dünyamın ücra köşesinde

Son açık kalan penceremin ışığı altında.

Kağıda dosta kalem mürekkebin en sade rengiyle

Yıldızları sayfalar yapıp yazmak istiyorum

Paptyada kar zerreciği gördüm bir bahar vakti

Kadife yaprağına sordum rengini nerden aldın?

Kainatın dili oldu çağlar üstü cevap aldım...

Oluru olmaza olduran yoktan vareden sonsuz çöllerin solan kaktüsüne acıyan

Bunalıma ferahı, hastalığa devayı, taşlaşmış kalbe aşkı veren Yaradan diye

Fakirleyen hazineme rahmet gerek, can çekişen yanlızlığıma dost gerek

Neyleyim yalan huzur abeslerini, neyleyim zenginliğe gark olmuş vefanın fanibini.

Bir esinti alıp götürsede şöyle aheste aheste mutluluklar ülkesine...

İstemiyorum vallahi dünyaları vadetseler tüm zenginlikleri ölümsüzlüğe kavuştursalar

Vallahi istemiyorum!

Bana mutluluk zenginlik ölümsüzlük değil...

Aşk gerek, ihlas gerek, mutekebbir olan Allah gerek.

Sana sayfalar dolusu yazmak isterdim ne yazıkki saatler kağıtlar yeterli olmuyor.

Bizlere dua et senin yolunda olmak için.

Efendim son satırları yazarken dilerim Livaul hamdde buluşuruz...

Son yüzyıldan bir hayranınız...

Efendim seni hakkıyla sevemedik affet bizi