SABRET

Neden ey deli gönül
Dinmez bu feryadın,
Niye hep sen yalnız kalırsın
Neden kurumadı gözyaşların
Söyle ey içimdeki yaralı canım
Neden kapanmadı bu yaralar
Hep sızılar,hep ahlar
Üzülme sevenim yok diye
Zaten sevdiğinde yok yanında
Ağlama yine yaralı canım
Biliyorum geçmiyor günler
Bitse bu zaman diyorsun
Yok ki arkanı dayanacağın,
Gitti boynuna sarılıp ağladığın
Koptu bu hayattan gülüm
Gitti gül goncan
Gitti gül yüzlün
Biliyorum yaralı canım
Anlamıyorsun gidişini
Hep içinde feryatların
Hep sende saklı ağıtların
Yanlızsın yüreğim biliyorum
Biliyorum ama yok çare
Özledin biliyorum gülüşünü
Ne kadar özlesen de her geçen günü
Ama yine her gün
Yanlızlık sabahına uyanıyorsun
Belki bugün ölüm gelir diye
Sen her sabah kavuşmaya
Açıyorsun gözünü
Ağlama yaralı gönlüm
İçinde sevdiğim var
Akıtma gözyaşlarımı
İçinde sevdiğimin hayali var
Usanma deli gönlüm
Ahiret de (inş) buluşacağın
Sevdiğin hatrına
Feryat etme
Ruhunu inciteceğin sevgili hatrına