*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Toplam Kategori: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Forum Anasayfa » A I L E / E Ğ İ T İ M / S A Ğ L I K » KADIN & AiLE » AİLE İÇİ MÜLKİYET HAKKI

önceki konu sonraki konu

Bu konuda 6 mesaj mevcut

Sayfa (1): (1)

Ekleyen

Mesaj

	~KeMaL~

AİLE İÇİ MÜLKİYET HAKKI

785 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 14.04.2006

En Son On: 15.12.2007 - 14:26

Cinsiyeti: -----

GÜNÜMÜZDE AİLE YAPISIN MAL AYRILIĞINDAN ÇOK MAL BİRLİĞİ SÖZ KONUSUDUR.AYNI EVDE AYRILIK OLMAZ DENİLMEKTEDİR.BÖYLE BİR ANLAYIŞ YANLIŞ OLUP,BİR TAKIM YANLIŞ UYGULAMA VE HAKSIZLIKLARA SEBEB OLMAKTADIR.İSLAM HUKUKUNDA MÜLKİYET HAKKI (MAL AYRILIĞI) ESASTIR.BİLHASSA SABİNİN,KÜÇÜK ÇOCUĞUN MALINDA BABA,ONUN İHTİYAÇ VE MENFAATİ DIŞINDA TASARRUFTA BULUNAMAZ.EĞER ÇOCUK BALİĞ,BABA DA MUHTAÇ OLURSA SORMADAN ÇOCUĞUN MALINDAN İSTİFADE EDEBİLİR.ÇOCUĞU KÖTU HUYLU VE CİMRİ OLUPTA RAZİ OLMAZSA SORMADAN ALMAMASI UYGUN OLUR.

KARI KOCA ARASINDAKİ DURUMDA BÖYLE OLUP EŞLERDEN HER BİRİ KENDİ MALININ SAHİBİ OLUP HER BİRİNİN DİĞERİNİN MALI UZERİNDE TASARRUF HAKKI YOKTUR.ERKEĞİN HANIMI ÜZERİNDE Kİ VELAYETİ (YETKİSİ) TE'DİİP VELAYETİ OLUP HANIMININ MALLARI ÜZERİNDE VELAYET HAKKI YOKTUR.KADIN,KOCASININ İZİN VE RIZASI OLMAKSIZIN KENDİ MALLARI UZERİNDE İSTEDİĞİ GİBİ TASARRUF HAKKINA SAHİPTİR.

AİLE MÜLKİYETİ YOKTUR.ŞAYET MÜŞTEREK MAL VARSA KİMİN HİSSESİNİN NE KADAR OLDUĞU BELLİ OLMALIDIR.

Ekleme Tarihi: 21.04.2006 - 19:04

	NurBahcesi

2687 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 13.08.2005

En Son On: 16.01.2010 - 22:25

Cinsiyeti: -----

İnsanın hayatını sürdürebilmesi için, zarûrî olarak pek çok ve çeşitli şeylere muhtaç olması, insanda bu şeylere sahip olma istek ve azmi olarak ortaya çıkmıştır. Buna bağlı olarak çalışıp gayret göstermek, üretmek zorunda olan insan, kendi emeğinin, çalışma ve gayretinin ürününe başkalarının değil de kendisinin sahip olmasını ister. Bu da insanda çok tabii bir eğilimdir. Yaratılış itibariyle de mal ve mülk edinmeye meyyal olan insanın(1) bu meyline uygun olarak, İslâm, kişiye mülkiyet hakkını tanımıştır. Bunun böyle olduğunu gösteren deliller İslâm hukukunun kaynaklarında mevcuttur. Bu delillere geçmeden önce kısaca mülkiyetin tanımı üzerinde durmak yararlı olacaktır.
I- MÜLKİYETİN TANIMI
Arapça "m-l-k" kökünden gelen mülkiyet kelimesinin, sözlük anlamı: "Bir şeyi ele geçirmek ve üzerinde tek başına tasarruf sahibi olmaktır."

2) Bir çok İslâm hukukçusu mülkiyeti, muhtevası aynı, sözleri birbirine yakın ifadelerle tarif etmişlerdir. Bu tariflerde var olan özellikleri bir araya getirip, eksik yönlerini tamamladığı için tercih ettiğimiz Mustafa Ahmed ez-Zerka'nın tarifinden hareketle(3) mülkiyeti şöyle tanımlamak mümkündür: "Mülkiyet; ehliyet noksanlığı veya başkasının da hakkı olması gibi bir engel bulunmadıkça hukuken yalnızca sahibine tasarruf imkanı veren ve izni olmadıkça sahibinden başkasını mülkiyet konusu üzerinde faydalanma ve tasarruftan alıkoyan bir haktır." Tariften de anlaşıldığı üzere, kişi meşru bir yolla herhangi bir mal elde ettiğinde, artık o mal sadece ona ait olur. O malın özel olarak bu kimseye ait olması; cinnet, bunaklık, savurganlık, küçüklük, başkasının hakkı vb. şer'î engeller bulunmadığı takdirde, mâlikin o malda tasarruf etmesine ve ondan yararlanmasına imkan verir. Yine bu aidiyet, başkasını o maldan yararlanmaktan veya üzerinde tasarrufta bulunmaktan men eder. Ancak, velâyet, vesâyet, yahut vekâlet gibi bu tasarruf ve yararlanmayı mubah kılacak şer'î bir gerekçe bulunursa, başkası o malda niyabeten tasarrufta bulunabilir.(4) Mal ve aynı hükümde olan menfaatler ile insan arasında bir ilişkiden ibaret olan mülkiyet hakkı, maddî bir şey olmayıp, diğer haklarda olduğu gibi varlığı, hukukun tanıması ve kabulüne bağlıdır. Hukuk nerede bir ilişkiyi tanımış ve kabul etmişse orada mülkiyet vardır, tanımadığı yerde bu hak da yoktur.(5)

II- MÜLKİYETİN MEŞRÛİYETİ
Kur'an ve sünnette, kişiye tanınan mülkiyet hakkıyla ilgili olarak bir çok delil bulunmaktadır. A- Kitaptan Deliller Kur'an-ı Kerim'de mülkiyetin meşrûluğuna delalet eden ayetleri bir kaç gruba ayırmamız mümkündür: 1. Genel olarak malları sahiplerine nispet eden ayetler: "Allah müminlerden, mallarını ve canlarını, kendilerine (verilecek) cennet karşılığında satın almıştır."

6) Bu ayetten başka, bu gruba dahil edilebilecek pek çok ayeti kerime vardır.(7) 2. Bazı gayri menkul ve menkul malları sahiplerine nispet eden ayetler: "Allah evlerinizi sizin için bir huzur ve sükun yeri yaptı."

8) "Görmüyorlar mı ki, biz kudretimizin eseri olmak üzere onlar için bir çok hayvan yarattık. Bu sayede onlar bunlara sahip olmuşlardır."

9) 3. Mirasla ilgili ayetler "Ana babanın ve yakınların bıraktıklarından erkeklere bir pay vardır; ana babanın ve yakınların bıraktıklarından kadınlara da bir pay vardır. Gerek azından, gerek çoğundan belli bir hisse ayrılmıştır."

10) 4. Zekat ve infakla ilgili ayetler "Sadakalar (zekatlar) Allah'tan bir farz olarak, yoksullara, düşkünlere, (zekat toplayan) memurlara, gönülleri (İslâm'a) ısındırılacak olanlara, kölelere, borçlulara, Allah yolunda çalışıp cihad edenlere, yolcuya mahsustur. Allah pek iyi bilendir, hikmet sahibidir."

11) "Ey iman edenler, kazandıklarınızın iyilerinden ve rızık olarak yerden size çıkardıklarımızdan hayra harcayın..."

12) Müfessirlerin de ifade ettikleri gibi, genel olarak malları veya gayri menkul ve menkulleri sahiplerine nispet eden ayetler; bu malların sahiplerine ait olduğuna ve sahiplerinin bunlarda tasarruf haklarının bulunduğuna,(13) özellikle "Onlar, bunların mâlikleridirler"

14) ayetinde, mâlik olma fiilinin insanlara isnat edilmesi onların eşya üzerinde mülkiyet haklarının varlığına ve devamlılığına delâlet etmektedir.(15) Zekat ve infakla ilgili ayetler, malları sahiplerine nispet ederek onların mülkiyet hakkını vurgulamakta, aynı zamanda zekat vermeyi emredip, infak yapmaya da Müslümanları teşvik etmektedir. Yine miras ayetlerinde, her vârisin terekedeki paylarının detaylı olarak beyan edilmesi, açıkça kişilerin mal edinebilme ve tasarrufta bulunabilme hakkına delâlet etmektedir. Ayrıca ticaret ve borçlar hukukuna ilişkin ayetler(16) ile çalışmayı teşvik eden ayetler(17) ve özellikle "...Sermayeniz sizindir..."

18) mealindeki ayeti kerime de mülkiyetin meşrûluğunu ortaya koymaktadır. B- Sünnetten Deliller Mülkiyetin meşrûluğuna delâlet eden pek çok hadisi şerif vardır. Bunlardan sadece birinin anlamını vermekle yetiniyoruz. "Müslümanın müslümana kanı, malı ve ırzı haramdır."

19) Bütün bu deliller, İslâm'ın mülkiyet hakkını benimsediğini açıkça ortaya koymaktadır.(20)
III- MÜLKİYETİN ÇEŞİTLERİ
İslâm hukukuna göre mülkiyeti, konusu, şekli ve sahibi açısından üç kısma ayırmak mümkündür. Bunlardan sadece sahibine göre mülkiyetin çeşitleri üzerinde durmak istiyoruz. Mülkiyet, sahibi açısından iki kısma ayrılır: A- Özel Mülkiyet Mülkiyete konu olan mallarda, mülkiyetin sadece bir kişiye veya ortaklık yoluyla bir grup insana ait olup, malların aynında ve menfaatinde kamu ortaklığının bulunmamasıdır. Özel mülkiyet hakkı eşyada sadece sahibine tasarruf yetkisi verirken, sahibinin izni olmadan başkalarının o eşyada tasarrufuna da engel olur. Mülkiyetin meşruiyyeti hakkında zikredilen delillerden de anlaşılacağı gibi, en açık ve teferruatlı bir şekilde mirasa, ticarete, borçlanmaya ve bir takım mâlî mükellefiyetlere yapısında yer veren İslâm hukukunun, özel mülkiyeti kabul edip, ona büyük bir önem verdiği çok açıktır. B- Kamu Mülkiyeti Belirli kişilere veya gruplara değil, toplumun bütün fertlerine ait olan mülkiyete kamu mülkiyeti denir. Dolayısıyla bu mülkiyet çeşidinde, kamuya ait mallardan sadece belirli kişilerin ve grupların değil, toplumun bütün fertlerinin, başkalarına zarar vermeksizin, âdil ve eşit bir şekilde yararlanabilmesi söz konusudur. Müslümanların su, ot ve ateşte ortak olduklarını(21) beyan eden hadis kamu mülkiyetinin delillerindendir. Hz. Peygamberin (s.a.s.) "

kişilerin) hima (koru, mera) hakkı yoktur. Allah ve Rasulü'nün hima hakkı vardır"

22) buyurması ve bizzat kendisinin ve Hz. Ömer'in savaş atı ve develeriyle zekat develerini otlatmak için sahipsiz arazilerden bir kısmını mera olarak tahsis etmesi de kamu mülkiyetinin delillerinden birisidir. Yollar, köprüler, hastaneler, parklar, okullar, mezarlıklar, ibadethaneler, pazar yerleri ve diğer kamu hizmet kurumları, meskûn yerler çevresindeki otlak, harman yeri ve baltalık olarak terk edilen yerler kamu mülkiyetine konu olan bazı örneklerdir. Şehir imar planında yapılan bir değişiklikle, cadde veya sokak olan bir yerin arsa haline gelmesi gibi hukûkî sebeple, kamu malları özel mülkiyete konu olabilir. Kamu mülkiyetinin kendine mahsus bir takım özellikleri vardır. Buna göre kamu mülkiyeti, mülkiyet geçirici akitlere konu olamaz. Gasp ve telef etme gibi kamu mallarına yapılan haksız fiillerden doğan zararda sulh, ibra gibi tasarruflarda bulunulamaz. Kamu mülkiyeti üzerinde hacz uygulanamaz. Bunlar, özel mülkiyet hakkında geçerlidir.(23) Bazı İslâm hukukçuları, sahibine göre mülkiyetin üçüncü bir çeşidinin olduğunu ve buna devlet mülkiyeti veya beytülmal (hazine) mülkiyeti denildiğini belirtmişlerdir. Buna göre devlet mülkiyeti, devletin sahip olduğu arazileri, toprak mahsullerine ait depoları, silah yığınaklarını, su ve petrol borularını ve benzeri mallar ile yalnızca devletin tasarrufta bulunabileceği genel kaynakların mülkiyetini kapsamaktadır. Kamu yararına olmak şartıyla bu mallarda her türlü tasarruf hakkı sadece devlete aittir.(24) İslâm hukukunda devlet mülkiyetinin benimsenmesinin temelinde, toplumun fertleri arasında âdil bir denge kurmak ve çeşitli sebeplerle bozulan bu dengeyi yeniden sağlamak yatmaktadır. Devletin bu hedefi gerçekleştirebilmek için bazı mallara sahip olması çok doğal ve zorunludur. Bizzat Hz. Peygamberin ve daha sonraki dönemde sahabenin uygulamaları, devlet mülkiyetinin hukukî dayanaklarını oluşturmaktadır.(25)
IV- MÜLKİYET ANLAYIŞI
Kur'an-ı Kerim'de mal ve mülkün, bazı âyetlerde Allah'a,(26) bazı ayetlerde topluma,(27) bazı ayetlerde de kişilere(28) ait olduğu bildirilmiştir. Bu durum bazılarını, İslâm'da malın mülkün kime ait olduğunun açık olmadığı gibi yanlış bir kanaate sevk etmiştir. Oysa bu konuda bir kapalılık söz konusu değildir. Çünkü kainattaki her şeyin yaratıcısı ve sahibi olan Allah, mülkün de tek ve gerçek sahibidir. Cenab-ı Hak yerde ve gökte olan her şeyi, hayatlarını sürdürebilmeleri için ve imtihanlarına esas olmak üzere insanlar için yaratmış ve gerçek sahibinin koyduğu kurallar çerçevesinde bu nimetlerden istedikleri kadar edinip, tasarrufta bulunabileceklerini beyan etmiştir. İnsana bahşedilen bu mülkiyet hakkı, istihlaf esasına dayanmaktadır. Yani, Allah insanı kendi malı-mülkü üzerinde halife ve vekil tayin etmiştir. Buna göre Allah'ın kullarına bağışladığı mülk, bir emanetten ibarettir.(29) İslâm'da insan için vazgeçilmez bir hak olarak kabul edilen mülkiyete zekat, nafaka, sadaka, vergi gibi bir takım malî yükümlülükler ve sosyal görevler yüklenmiştir. Kişiye mülkiyet hakkı tanınmış, ancak bu hususta dilediği şekilde davranabilme hakkı verilmemiş; bir takım kayıtlar getirilmiştir. Dilediği kadar mülk edinebilme hakkına sahip olan insan, mülk edinirken ve mülkünde tasarrufta bulunurken şu hukûkî kayıtlara da riayet etmek zorundadır. İslâm hukuku fâiz, ihtikâr, rüşvet, kumar, hırsızlık, gasp, aldatma gibi gayri meşru yollarla mülk edinmeyi yasakladığı gibi içki, domuz, murdar hayvan eti gibi mallara Müslümanların sahip olmalarını caiz görmemiştir. Aynı zamanda ipek, altın ve gümüşün kullanımına da bazı sınırlamalar getirmiştir. Malı, mülkü kullanmayı ihmal edip, atıl bırakmayı tasvip etmeyen İslâm; mülk üzerinde, kişilere ve kamuya zarar verecek şekilde tasarrufta bulunmayı da yasaklamıştır. Aynı zamanda kişi malını kötüye kullanıp, zayi edemeyeceği gibi, cimrilikten ve savurganlıktan da kaçınmak zorundadır.(30) Mülkiyete elverişli olmak şartıyla bütün mallar ve menfaatler ile sadece sahibine ait olan ve başkalarının tasarrufuna mani olma niteliklerini taşıyan haklar mülkiyetin konusunu oluşturur.(31)
V- MÜLKİYETİN NİTELİĞİ
İslâm'a göre mülkiyet dokunulmaz bir haktır ve mutlaka her türlü tecavüze karşı korunması gerekmektedir. İslâm, insan hayatının vazgeçilmez temel unsurlarından biri olan mülkiyet hakkını benimsemekle kalmamış, aynı zamanda bu hakkın dokunulmazlığını da ilan etmiş ve her türlü tecavüzden korunması için gerekli tüm önlemleri almıştır. Mülkiyetin dokunulmaz bir hak olduğunu çok açık bir şekilde ortaya koyan delillerden bazılarını şu şekilde sıralamak mümkündür: 1- Kitaptan Deliller Allah Teala birçok ayeti kerimede hukukî olmayan yollarla başkalarının mallarını ele geçirmenin haram olduğunu ifade etmiştir. Bu ayetlerden bazıları şunlardır: a- "Ey iman edenler! Mallarınızı aranızda haksızlıkla yemeyin. Ancak kendi rızanızla yaptığınız ticaretle yemeniz helaldir. Birbirinizin canına kıymayın. Şüphesiz Allah size karşı çok merhametlidir. Kim zulüm ve tecavüz yolu ile bu yasakları işlerse, onu cehennem ateşine atacağız..."

32) b- "Rüşt çağına erişinceye kadar, yetimin malına, sadece en iyi tutumla yaklaşın..."

33) Hukuk dışı yollarla insanların mallarını ele geçirmeye çalışmayı büyük bir günah sayıp haram kılan ve bu fiili işleyenleri cehennem azabı ile tehdit eden bu ve benzeri ayeti kerimeler, mülkiyet hakkının ne kadar önemli ve dokunulmaz olduğuna işaret etmektedir. 2- Sünnetten Deliller Hz. Peygamber (s.a.s)'in şu hadisleri de mülkiyet hakkının dokunulmaz olduğunu ispat etmektedir: a- "Müslümanın Müslümana karşı malı ve ırzı haramdır."

34) b- "Kim malını müdafâ sırasında öldürülürse şehittir."

35) Yukarıdaki delillere ilâve olarak zikredeceğimiz şu deliller bir taraftan mülkiyetin korunması ilkesini ispat ederken, diğer taraftan da İslâm'ın mülkiyetin korunmasıyla ilgili olarak getirdiği önlemleri gözler önüne sermektedir. Bilindiği üzere İslâm'ın temel gayesi; din, can, akıl, nesil ve malın korunmasıdır. Onurlu, haysiyetli, istikrarlı ve müreffeh bir hayat ancak bunlar sayesinde mümkün olabilir. İslâm'ın titizlikle korunmasını istediği bu beş temel esas; insan ve toplum hayatında gerektiği şekilde yerini almaz ve korunmazsa, hayat düzeni temelinden sarsılır, insanlar arasında huzursuzluk ve kargaşa baş gösterir, fertler ve toplum arasında düzensizlik ve dengesizlik hakim olur.(36) İnsan ve toplum hayatı için vazgeçilmez birer unsur konumundaki bu beş esastan biri olan "malın korunması" ilkesini güvence altına alıp, buna işlerlik kazandırmak gayesiyle, İslâm tarafından ortaya konulan hükümleri ve önlemleri şöylece özetlemek mümkündür: 1- Daha önce de belirtildiği üzere gayri meşru yollardan mülk edinme, başkalarının mallarına göz dikme kesin olarak yasaklanmış; bu yasaklara aykırı davrananların ahirette en ağır şekilde cezalandırılacağı belirtilmiştir. 2- Mala yapılan her türlü tecavüze karşı, uhrevî cezanın yanı sıra, bir takım dünyevî müeyyideler de getirilmiştir. Ayrıca gasp, aldatma, başkalarının mallarına zarar verme de yasaklanmış, itlaf olunan malın tazmin ettirilmesi hükmü getirilmiştir. 3- Her türlü ticarî ve malî tasarrufta karşılıklı rıza temel unsur olarak kabul edilmiş,(37) borçların kayıt altına alınması tavsiye edilmiştir.(38) 4- Mallarını korumaktan aciz olan akıl hastası, çocuk, sefih gibi kimseler malî tasarruflarından alı konmak suretiyle, malları koruma altına alınmıştır. 5- Fert ve toplum hayatına açtığı derin yaralarla birlikte, mal ve servetin bir numaralı düşmanı olup, bunların boşu boşuna zayi olmasına sebep olan içki, kumar, fuhuş, rüşvet, israf, savurganlık ve aşırı lüks yasaklanmıştır. 6- Adalet ve rıza esasına göre insanlar arasında malî münasebetler düzenlenmiştir. Malın, fertler arasında adaletli bir şekilde dağıtılması, koruyucu ve üretici ellerde artmasının sağlanması, üreticilerin himaye edilmesi, genel malî kaynakların geliştirilmesi esasları benimsenmiştir.(39) 7- Mal sahipleri, hukukun meşru yollardan edindikleri malları üzerinde tam bir tasarruf hürriyetine sahiptir. Zarurî bazı haller dışında mâlikin rızası bulunmadıkça malı üzerinde başka kimse tasarrufta bulunamaz. Fıkıh kaynaklarında yer alan bu hüküm Mecelle'de şu şekilde kaideleştirilmiştir: "Bir kimsenin mülkünde anın izni olmaksızın ahar bir kimsenin tasarruf etmesi caiz değildir."

40) Bu küllî fıkıh kaidesi, bir mülkte sahibinin izni olmaksızın veya velâyet ve vesâyet hükümleri gereğince yetkisi bulunmaksızın başka bir kimsenin kavlî ya da fiilî tasarrufunun caiz olmadığını, böyle bir davranışın tasarruf hakkına ve mülkiyet hürriyetine tecavüz olduğunu ortaya koymaktadır. Ancak şer'an zaruret sayılacak haller, bu kaidenin kapsamının dışında kalır. Zaruret halinde başkasının mülkünde zaruret miktarı tasarruf caiz olur.(41) "Bila sebebi meşrû birinin malını bir kimsenin ahzeylemesi caiz olmaz."

42) Bu kaideye göre de meşru bir sebep olmaksızın bir diğerinin malını gasp, hırsızlık, rüşvet, irtikap gibi kanunen ve ahlâken yasaklanmış yollarla almak caiz değildir.(43) Bütün bu açıklamalardan da anlaşılacağı üzere İslâm'da mülkiyet hakkı dokunulmazdır. Bu hak her türlü haksızlık ve tecavüze karşı İslâm hukukunun getirdiği çeşitli tedbirlerle koruma ve güvence altına alınmıştır. Mal sahipleri, hukuken meşrû yollardan edindikleri malları üzerinde tam bir tasarruf hakkına sahiptir. Zarurî bazı haller dışında, mal sahibinin rızası bulunmadıkça onun malı üzerinde başkaları hiçbir tasarrufta bulunamaz.
VI- MÜLKİYETE MÜDAHALE
Temel ilke mülkiyetin dokunulmazlığı olmakla birlikte, zorunlu durumlarda ve belirli şartlar dahilinde İslâm, devlete, özel mülkiyete müdahale edebilme yetkisi vermiştir. Ancak devletin bu tasarrufu mutlaka, yararı sağlama, zararı giderme (maslahat) prensibiyle uyuşmak zorundadır. Aksi halde geçerli ve bağlayıcı olmaz. Özel mülkiyete müdahalenin meşrûluğunu gösteren delillerden birisi şudur: Dahhak b. Halife adındaki bir kişi, Medine civarındaki Arid vadisinden küçük bir su kanalı alıp getirdi. Onu Muhammed b. Mesleme'nin arazisinden geçirmek isteyince o bunu kabul etmedi. Bunun üzerine Dahhak konuyu Hz. Ömer'e arz etti. Hz. Ömer Muhammed b. Mesleme'yi çağırarak ona müsaade etmesini emretti. Muhammed bunu kabul etmeyince Hz. Ömer şöyle dedi: "Kardeşine kendisi için faydalı olacak bir şeyi niçin engelliyorsun? Üstelik bu senin için de faydalı olacaktır. Sen başta da sonda da o su ile sulayacaksın, bunun sana bir zararı da olmayacak." Bunun üzerine Muhammed "Allah'a yemin ederim kabul etmiyorum" dedi. Bu sefer Hz. Ömer şöyle dedi: "Allah'a yemin ederim, senin karnının üzerinden olsa dahi o suyu oradan geçirecektir". Hz. Ömer Dahhak'a emir verip suyu oradan geçirmesini söyledi, o da bunu yaptı."

44) İslâm'ın öngördüğü mülkiyetin korunması ve dokunulmazlığı prensibi ile devletin belirli şartlar dahilinde mülkiyete müdahalede bulunabilme yetkisi arasında herhangi bir çelişki yoktur. Çünkü mülkiyet hakkı kişilere, kamu yararına aykırı olmamak ve başkalarına zarar vermemek şartına bağlı olarak tanınmıştır. Bu şartın ihlâl edildiği yerde mülkiyetin korunmasından ve dokunulmazlığından söz edilemez .(45) Mülkiyete müdahale özel ve kamu maslahatı için olmak üzere iki türlüdür. Şuf'a, borçlunun hacri ve mallarının satılması, rehin verilen malın satılması, malın üçte birden fazlasının vasiyet edilememesi ve ortak malın hâkim tarafından paylaştırılması özel maslahat için; ihtikârın yasaklanması, devletin fiyatlara müdahale edebilmesi, vergi koyabilmesi, işletilmeyen araziyi işletmeye zorlayabilmesi ve istimlâk ise kamu maslahatı için mülkiyete müdahalenin örneklerindendir.(46)
SONUÇ
İslam'da kişilere mülkiyet hakkı tanınmış, ancak bu hak, mülk edinme ve mülk üzerinde tasarrufta bulunma hususunda belirlenen bir takım kurallara uyma şartına bağlanmıştır. Mal sahipleri, meşru yollardan edindikleri malları üzerinde tam bir tasarruf hakkına sahiptir. Mülkiyet hakkı her türlü haksızlık ve tecavüze karşı İslâm'ın getirdiği tedbirlerle koruma ve güvence altına alınmıştır. Zaruri haller dışında, mal sahibinin rızası bulunmadıkça onun malı üzerinde başkaları hiçbir tasarrufta bulunamaz. Temel ilke mülkiyetin dokunulmazlığı olmakla birlikte, zorunlu durumlarda ve belirli şartlar dahilinde İslâm, devlete, özel mülkiyete müdahale edebilme yetkisi vermiştir.

1-Âl-i İmrân, 14; Fecr, 20. 2- İbn Manzûr, Cemâlüddîn Muhammed b. Mükram, Lisânu'l-Arab, Beyrut, ty, m-l-k maddesi, c.10, s. 491 vd; el-Mu'cemu'l-Vesît, Arap Dil Kurumu, Komisyon, İstanbul, ty, c. 2, s. 886; ez-Zerkâ, Mustafa Ahmed, el-Fıkhu'l-İslâmî Fi Sevbihi'l-cedid (el-Medhalu'l-Fıkhıyyu'l-âmm), Dimeşk, 1967, c.1, s. 240; Demir, Fahri, İslâm Hukukunda Mülkiyet Hakkı ve Servet Dağılımı, Ankara, 1986, s. 99-100. 3- Zerkâ, a.g.e., c.1, s. 241; Demir, a.g.e., s. 108; Karaman, Hayreddin, Mukayeseli İslâm Hukuku, İstanbul, 1987, c. 3, s. 29. 4- ez-Zuhaylî, Vehbe, el-Fıkhu'l-İslâmî ve Edilletuh, Dimeşk, 1989, c. 5, s. 489, 490; Bedrân, Ebu'l-Ayneyn, Târihu'l-fikhi'l-İslâmî ve Nazariyyetu'l-milkiyyeti ve'l-akd, Beyrut, ty., s. 305, 306. 5- Zerkâ, a.g.e., c. 1, s. 241, 242; Karaman, c. 3, s. 29. 6- Tevbe, 111. 7- Nisâ, 2, 5, 6, 10, 38; İsrâ, 34; Enfâl, 72; Saff, 11; Tevbe, 55; Meâric, 24, 25; Bakara, 261, 264, 205; Rûm, 39; Haşr, 8; Sebe', 35. 8- Nahl, 80; Diğer âyetler: Ahzâb, 13; Âl-i İmrân: 154; Nûr, 27, 61; Kalem, 17. 9- Yâsîn, 71; Diğer âyetler: Yâsîn, 72, 73. 10- Nisâ, 7; Diğer âyetler: Nisa, 11, 12. 11- Tevbe, 60. 12- Bakara, 267; Diğer âyetler: Bakara: 3, 254, 272, 274. 13- el-Kurtubî, Ebu Abdullah, Muhammed b. Ahmed, el-Câmiu Li Ahkâmi'l-Kur'ân, Kâhire, 1941, c.12, s. 212. 14- Yâsîn, 71. 15- Alûsî , Şihâbuddîn es-Seyyid Mahmûd, Ruhu'l-Meânî, Beyrut, ty, c. 22, s. 51. 16- Bakara, 188, 275, 279, 282, 283; Nisâ, 29. 17-Tevbe, 105; Cum'a, 10; Mülk, 15. 18- Bakara, 279. 19- Müslim, Birr, 9; İbn Mâce, Fiten, 2; Tirmizî, a.g.e., Birr, 18. 20- el-Muslih, Abdullah Abdulaziz, Kuyudu'l-Milkiyyeti'l- Hâssa, Beyrut, 1988, s. 179 vd; Yunus, Abdullah Muhtar, el-Milkiyyetü Fi'ş-Şerîati'l-İslâmiyye, İskenderiyye, 1987, s. 155 vd; Hafîf, Ali, el-Milkiyetu'l-Ferdiyye, Mecelletu'l-Ezher, Kâhire, 1964, c. 36, sayı, 2, s. 183 vd; Demir, a.g.e., s. 127 vd; Armağan, Servet, İslâm Hukukunda Temel Hak ve Hürriyetler, Ankara, 1992, s. 158, vd. 21- Ebu Davud, Büyu', 62; İbn Mace, Ruhun, 16. 22- Buhârî, Cihâd, 136; Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 38. 23- Zerkâ, age, c. 3, s. 221 vd; el-Abbâdî, Abdüsselam, el-Milkiyyetü fi'ş-Şerîati'l-İslâmiyye, Ammân, 1974, c. 1, s. 244; Muslih, age, s. 104 vd; el-Mısrî, Refik Yunus, İslâm İktisat Metodolojisi (Terc. Arslan, Hüseyin), yy, ty, s. 46 vd; Demir, a.g.e., s. 60 vd. 24- Mısrî, a.g.e., s. 53 vd., Muslih, age, s.114 vd. 25- Ebu Ubeyd, Kâsım b. Sellâm, Kitabu'l emvâl (Terc. Sağlık, Cemalettin), İstanbul 1981, s. 25 vd.; el-Mâverdi, Ebu'l-Hasen Ali b. Muhammed, el-Ahkâ mu's-Sultâniyye, Kahire, 1966, s. 113 vd. s. 213 vd. 26- Enâm, 12; A'râf, 128. 27- A'râf, 100; Ahzâb, 27. 28- Bakara, 264; Tebbet, 5. 29- Demir, a.g.e., s. 137 vd.; Karaman, a.g.e., c. 3, s. 31 vd.; Tabakoğlu, Ahmet, İslâm ve Ekonomik Hayat, Ankara, 1988, s. 24. 30- Zeydan, Abdülkerim, el-Medhalü Li Diraseti'ş-Şeriati'l-İslâmiyye, Bağdad, 1969, s. 224 vd.; Zuhaylî, a.g.e., c. 5, s. 520 vd.; Muslih, a.g.e., s. 229 vd.; s.129 vd.; Demir, age, s.239 vd.; Karaman, age, c. 3, s. 82 vd.; 31-Karaman, age, c. 3, s. 34. 32- Nisâ, 29-30; Diğer ayetler için bak, Bakara, 188; Nisa, 6-10; Tevbe, 34. 33- En'âm, 152. 34- Müslim, Birr, 9; İbn Mâce, Fiten, 2; Tirmizî, Birr, 18. 35- Muvatta, Salâtu'l-Cemâ'a, 6; İbn Mâce, Hudud, 21; Tirmizî, Diyat, 22; Ebu Dâvud, Sünnet, 32. 36- Gazâlî, Ebu Hâmid Muhammed b. Muhammed, el-Mustasfâ Min İlmi'l-usûl, Mısır, 1322, c.1, s. 286 vd.; el-müdî, Seyfuddin, Ebu'l-Hasen Ali b. Ebi Ali, el-İhkâm Fusuli'l-Ahkâm, Mısır, 1914, c. 3, s. 393 vd.; eş-Şâtıbî, Ebu İshâk İbrahim b. Musa, el-Muvâfakât Fi Usûli'ş-Şeria, Mısır, ty., c. 2, s. 8; Hallâf, Abdülvehhâb, İlmu usuli'l-fıkh, Kuveyt, 1983, s.197 vd.; Zeydan, Abdülkerim, el-Vecîz Fi Usuli'l-fıkh, İstanbul, 1979, s. 322 vd.; Atar, Fahrettin, Fıkıh Usulü, İstanbul, 1992, s. 291 vd. 37- Nisâ, 29. 38- Bakara, 282. 39- Ebu Zehra, Muhammed, el-Milkiyyetü ve Nazariyye tu'l-akd Fi-ş-Şeriati'l-İslâmiyye, Kahire, ty.; s. 220 vd.; Zeydan, a.g.e., s. 323; Hallâf a.g.e., s. 201; 40- Mecelle, Md. 96. 41- ez-Zerkâ, Ahmed, Şerhu'l-kavâidi'l-fıkhiyye, Beyrut, 1983, s. 393 vd.; Gür, Refik, Hukuk Tarihi ve Tefekkürü Bakımından Mecelle, İstanbul, 1993, s. 159. 42- Mecelle, Md. 97. 43- Zerkâ, a.g.e., s. 397; Gür, a.g.e., s. 160. 44- Muvatta, Akdiyye, 26. 45- Hafîf, a.g.e., s. 105. 46- Aygün, Dursun, İslâm Hukukunda İstimlâk, (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara, 1998, s. 43 vd. Türkiyede Alkollü İçecek Tüketimi ve Sonuçları Yukarıdaki rakamlara ithal edilen içkiler dahil değildir. Buna rağmen alkollü içki imalatında, netice olarak da tüketiminde devamlı bir artış olduğu açıktır. 2000 yılı rakamlarına göre, Türkiye'de günde yaklaşık 2. 37 milyon litre içki sarf edilmekte ve hergün içkiye 1.6 trilyon lira kadar para harcanmaktadır. Bu paranın et, süt, yumurta, peynir vs. gibi zaruri ihtiyaçlara sarf edilmesinin insanlarımızın sağlığı açısından da ne kadar önemli olduğu açıktır.

Ekleme Tarihi: 22.04.2006 - 18:42

	NurBahcesi

2687 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 13.08.2005

En Son On: 16.01.2010 - 22:25

Cinsiyeti: -----

Kadın, sadece kendine ait ihtiyaç dışı ve lükse kaçan eşya dışında, aile içinde hiçbir malî sorumluluğu üstlenmeye mecbur değildir. O, maddi olarak emniyettedir ve ihtiyaçları karşılanmaktadır. Eğer bir eş ise kocası, eğer anne ise oğlu, eğer kız evlâdı ise babası, eğer kız kardeş ise erkek kardeşi onun ihtiyaçlarını karşılamak ile yükümlüdür. Eğer kadına bakacak bir akrabası yok ise, o zaman zaten miras problemi olmaz, çünkü bu durumda ona miras bırakacak kimse yok demektir. Bu takdirde onun geçimini devlet üzerine alır. Kadın, kendisinden başka hiç kimsenin, hattâ kendisinin bile hayatını devam ettirme sorumluluğu taşımaz. Erkek ise, ailesi dışında muhtaç yakınlarına da bakmaya mecburdur. Hanefilerde İmam-ı Azam'a göre, zengin kadın, fakir kocasına zekât verebilir. Çünkü kadın, kendi malını eşinin malıyla birleştirip, aile bütçesine katkıda bulunmak zorunda değildir. Onu dilediği gibi kullanabilir.

Ekleme Tarihi: 22.04.2006 - 18:45

	NurBahcesi

2687 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 13.08.2005

En Son On: 16.01.2010 - 22:25

Cinsiyeti: -----

Ortada, tüm maddi sorumluluklar ve borçlarla yüklü erkek ve hiçbir maddi sorumluluğu olmayan kadın mirasçı var. Eğer kadını mirastan tamamen mahrum bırakırsak, bu adaletsizlik olur; çünkü onun ölen şahıs ile akrabalığı ve bu akrabalıktan gelen miras hakkı vardır. Buna karşılık, eğer kadına erkekle aynı payı verirsek, bu defa erkeğe haksızlık yapılmış olacaktır. Çünkü erkeğin omuzları üzerinde geçindirmekle yükümlü, hanımı dahil, pek çok insan bulunur. İslâm, hiçbir tarafa haksızlık yapmadan, erkeğe mirastan daha fazla pay ayırır. Kadını da bütün bütün unutmaz ve ona da mirastan hakkı olan hisseyi verir. Gerçekte, İslâm böyle yapmakla kadına karşı daha cömert davranmaktadır.
Dördüncü olarak, kadın erkekten daha az miras aldığı zaman bu, onun çalışıp kazandığı bir şeyden mahrum bırakılması demek değildir. Mal, onun kazanması veya çabalaması sonucu elde edilmemiştir. O mal, tarafsız bir kaynaktan gelmiş fazlalık ve ekstradır. Bir çeşit yardımdır ve herhangi bir yardım, acil ihtiyaçlar ve sorumluluklar için dağıtılır.
İslâm, 14 asırlık bir geçmişe sahiptir ve her dönemde herkese, her şartta her topluma hitap eder. Hukuk, çoğunluğu nazara alır. Dolayısıyla, dün de, bugün de ve yarın da, insanlık âleminde ailede erkeğin bütçeye katkısı genellikle kadından daha fazladır. Dolayısıyla, paylaşımda erkeğe daha fazla vermek, yine adaletin gereğidir. Erkek, baba evinden aldığı fazlalılığı, evlendiğinde eşiyle paylaşarak kaybetmekte, üstelik, hem eşinin, hem de çocuklarının bakımını yüklenmekle, daha fazla yük altına girmektedir. Kadın ise, baba evinden aldığı az miktarı, evlendiğinde kocasının fazlasıyla tamamlamakta, hattâ, kocası geçimiyle yükümlü olduğu için, kendi malı elinde fazladan kalmaktadır. (Yine bu çerçevede, meselenin bir de psikolojik boyutu vardır. Mal, insan için her şey demek değildir. Ondan çok daha öte değerler vardır. Sevgi, saygı, şefkat ve merhamet bunların en önemlileridir. Evlenmede kadın daha çok kocasının evine gider. Erkek ise, evine bir yabancıyı almış olur. Dışarı giden kadın, baba evinden erkek kardeşleri nisbetinde mal çıkaracak olursa, bu çok defa, erkek kardeşlerin, hattâ babanın onu, evin malını dışarı taşıyan biri olarak görmesine, böylece ona gösterilmesi gereken sevgi ve şefkatin yeterince gösterilmemesine sebep olur. İşte İslâm, meselenin çok çok önemli bu psikolojik boyutunu da nazara almış ve kadını, muhtaç bulunduğu baba ve kardeş şefkatinden mahrum bırakmamıştır.)
İslâm, 14 asırlık bir geçmişe sahiptir ve her dönemde herkese, her şartta her topluma hitap eder. Hukuk, çoğunluğu nazara alır. Dolayısıyla, dün de, bugün de ve yarın da, insanlık âleminde ailede erkeğin bütçeye katkısı genellikle kadından daha fazladır. Dolayısıyla, paylaşımda erkeğe daha fazla vermek, yine adaletin gereğidir. Erkek, baba evinden aldığı fazlalılığı, evlendiğinde eşiyle paylaşarak kaybetmekte, üstelik, hem eşinin, hem de çocuklarının bakımını yüklenmekle, daha fazla yük altına girmektedir. Kadın ise, baba evinden aldığı az miktarı, evlendiğinde kocasının fazlasıyla tamamlamakta, hattâ, kocası geçimiyle yükümlü olduğu için, kendi malı elinde fazladan kalmaktadır. (Yine bu çerçevede, meselenin bir de psikolojik boyutu vardır. Mal, insan için her şey demek değildir. Ondan çok daha öte değerler vardır. Sevgi, saygı, şefkat ve merhamet bunların en önemlileridir. Evlenmede kadın daha çok kocasının evine gider. Erkek ise, evine bir yabancıyı almış olur. Dışarı giden kadın, baba evinden erkek kardeşleri nisbetinde mal çıkaracak olursa, bu çok defa, erkek kardeşlerin, hattâ babanın onu, evin malını dışarı taşıyan biri olarak görmesine, böylece ona gösterilmesi gereken sevgi ve şefkatin yeterince gösterilmemesine sebep olur. İşte İslâm, meselenin çok çok önemli bu psikolojik boyutunu da nazara almış ve kadını, muhtaç bulunduğu baba ve kardeş şefkatinden mahrum bırakmamıştır.)

Ekleme Tarihi: 22.04.2006 - 18:46

	~KeMaL~

785 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 14.04.2006

En Son On: 15.12.2007 - 14:26

Cinsiyeti: -----

ELLERİNE SAĞLIK KARDEŞİM ALLAH CC RAZİ OLSUN

Ekleme Tarihi: 22.04.2006 - 19:08

	sevdamsin

465 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 31.03.2006

En Son On: 03.03.2008 - 12:08

Cinsiyeti: Bayan

nurbahcesi kardesim rabbim razi olsun insaALLAH..

Ekleme Tarihi: 22.04.2006 - 19:12

Pozisyon düzeni - imzaları göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu sonraki konu

Kategori Seç:

Sitemizde şu an Yok üye ve 1257 Misafir mevcut. En son üyemiz: Didem_

[ Admin Moderator Vip Üye ]

Bu üyelerimizin doğum günlerini tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu bir ömür dileriz:
hicran_50 (37), usri_yusraa (37), DÝYARBAKIR.. (33), ahmet_erdogan33.. (38), eryal (62), ((-AySeNuR-)) (29), Memet (43), berfo2004 (44), HÜKÜM (54), nerro_22 (34), engin03 (39), cenngiz (55), apo28 (41), KalbiGüzelKiz (41), ismail36 (38), hakikat_nuru (46), gencolhan (48), roket (39), yasarozdemir (44), harbi (55), yusuf_k9 (44), bhdr_84 (40), tugbali (37), orhan yurt (53), mehmet balaca (43), Mehmet Balaca (43), serkantokmak (49), rabiaaslan (39)

24 Saatin Aktif Konuları

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.60963 saniyede açıldı